Eddy Vierendeels, een 70-jarige hardloper uit Oetingen (Gooik), heeft de sportwereld versteld doen staan door het wereldrecord op de halve marathon genadeloos te verbreken. Voor iemand die vijftig jaar lang nauwelijks liep, is dit een erg indrukwekkende prestatie. Eddy heeft zo bewezen dat leeftijd geen beperking hoeft te zijn voor het najagen van je dromen. Zijn prestatie toont aan dat vastberadenheid en passie de sleutels zijn tot succes
Eddy Vierendeels, beter bekend als ‘Snelle Eddy’ in zijn atletiekclub ACP Pajottenland, heeft zijn bijnaam zeker verdiend. In de categorie mannen tussen de 70 en 74 jaar verbrak hij het twintig jaar oude wereldrecord op de halve marathon tijdens de wedstrijd ‘Nacht van Vlaanderen’ in het West-Vlaamse Torhout. Met een tijd van 1 uur, 21 minuten en 24 seconden was hij bijna een volle minuut sneller dan de Canadese atleet Ed Whitlock in 2001. Dit betekent dat hij de wedstrijd liep met een snelheid van meer dan 15 km per uur. “We waren er al een tijdje mee bezig om het wereldrecord te verbreken”, vertelt Eddy. “Ik wist dat het in mijn mogelijkheden lag. Eind maart liep ik al het wereldrecord op de halve marathon in Sluis (Nederland), al werd die jammer genoeg niet officieel gemeten. Maar nu is het mij dus toch opnieuw gelukt (lacht). Het record zal voorgelegd worden aan de Vlaamse Atletiekliga, waarna het in de recordboeken zal verschijnen.”
Belgisch Kampioen
Het is erg opmerkelijk dat Eddy op z’n 70e zo’n prestatie kan neerzetten, vooral als je bedenkt dat hij tot zijn 50e nauwelijks een kilometer liep. “Ik loop inderdaad nog ‘maar’ een twintigtal jaar. Mijn zoon is destijds als pupil beginnen lopen bij de ACP in Strijland (Gooik). Daar ging ik hem afzetten en zat ik op een bankje naar de trainingen te kijken. Op datzelfde uur gingen ook de trainingen van de volwassenen door. Zij zagen me daar natuurlijk al 2 jaar zitten op de bank, tot het moment dat iemand me vroeg of ik geen zin had om eens mee te lopen. Ik wou wel, maar er was één probleem: ik had geen loopkledij. Ik fietste wel vaak, dus de week nadien kwam ik op mijn eerste training toe ik wielertenue en loopschoenen van 20 jaar oud.”“We ondersteunen de restauratie van dergelijke kleine erfgoedelementen met het omringende landschap met de subsidie in het kader van 360°-erfgoedprojecten en met inhoudelijke expertise van Monumentenwacht Vlaams-Brabant. De herbestemming tot verblijfplaats voor vleermuizen blaast dit ‘kleine’ erfgoed nieuw leven in en blijft het in de toekomst gevrijwaard ”, zegt Tom Dehaene, gedeputeerde voor erfgoed.
Eddy kon meteen op het tempo lopen van de fervente sporters van ACP, die met grote verwondering toekeken. Snelle Eddy was geboren. Enkele maanden later deed hij al mee aan het Belgisch Kampioenschap veldlopen, waar hij meteen tweede werd. Amper enkele weken nadien deed hij nog iets veel straffer: Eddy nam deel aan het Belgisch Kampioenschap 10.000 meter op de piste en werd er eerste! “Ik had de smaak duidelijk te pakken. Maar een geheim op deze leeftijd, dat heb ik niet. Vroeger ging ik graag fietsen, en nu loop ik heel graag. Elke week toch zeker 6 keer, soms 7. Goed voor ongeveer 110 kilometer per week. Daarvan doe ik twee keer per week intervaltraining bij de ACP en de rest alleen.”
Rustig afbouwen
“Of ik er spijt van heb dat ik niet eerder ben beginnen lopen? Die vraag krijg ik wel vaker (lacht). Moest ik er vroeger mee gestart zijn, dan zat ik destijds misschien wel bij de wereldtop. Maar dat wil ook zeggen dat ik vandaag de dag niet meer zou lopen. Dat had allemaal niet gehoeven, want nu heb ik er enorm veel vriendschap aan over gehouden. Gaan trainen, wedstrijden lopen en tegen iedereen eens praten: er is niets wat ik liever doe. Daarvoor doe ik het allemaal.”
Eddy hoop het lopen op hoog niveau nog enkele jaren vol te houden, maar zal het daarna geleidelijk afbouwen door de hoge stress die ermee gepaard gaat. “Ik wil nog twee jaar alles geven. Graag zou ik nog het wereldrecord willen verbreken op de 3.000 meter op de piste. Enkele weken geleden was ik er slechts 10 seconden van verwijderd. Daarna zal ik nog wel zien wat er op mijn pad komt. En nadien blijf ik gewoon rustig verder trainen bij ACP. Of ja, dat denk ik toch, want ik zei identiek hetzelfde toen ik 60 jaar werd”, lacht Eddy nog.
