De cursus Nederlands voor Anderstaligen die door het OCMW van Opwijk (in samenwerking met de gemeente) werd georganiseerd, kende donderdag een feestelijke dag. De cursisten die slaagden voor een klein examen, kregen er een getuigschrift om hun inspanningen te belonen. Het was een bont allegaartje van, vooral, dames die naar het nieuwe zaaltje kwamen om er een glaasje te drinken op hun succes.
Op negen maanden tijd is het aantal cursisten gegroeid van 27 tot 48 en het aantal lesgevers van 4 naar zes. Zij kregen les in groepjes van maximaal acht personen zodat het contact heel direct was. OCMW-voorzitter Patrick De Smedt was dan ook heel blij om de eerste getuigschriften te mogen uitreiken aan de aanwezigen.
Het project werd gecoördineerd door Viviane Thomas van het Opwijkse OCMW. Zij kreeg daarbij de steun van lesgever Wieland Tilley en van zijn collega’s Carine Stevens, Jana De Plecker, Katrien Van Malder, Willy Vanderveken, Peter Van Biesen en Raph Vandenberghe.
Na de uitreiking van de diploma’s kwamen Alice uit Ruanda (tweede foto) en Anita uit Congo (derde foto) getuigen van het nut van de cursus. Zij bedankten ook uitdrukkelijk de lesgevers.
Lucica en Elena
Wij hadden een gesprek met twee Roemeens dames, Lucica Neculae en Elena Chiriac , die beiden al een paar jaar in Opwijk wonen maar door een gebrekkig Nederlands weinig of geen contact met hun dorpsgenoten hadden.
Lucica Neculae kwam drie jaar geleden naar Opwijk omdat haar zoon Catalin (ICT’er in Antwerpen) en dochter Delia (werkt aan de VUB) hier wonen. Ze komt uit de Donaustad Galaţi, de achtste stad van Roemenië met 250.000 inwoners. Ze was er 35 jaar lang boekhoudster in een grote school en is nu gepensioneerd. Ze is al tweemaal oma. ‘België is een land met vriendelijke, hardwerkende mensen die goed georganiseerd zijn. En ze eten en drinken graag. Het Nederlands is een interessante taal maar niet erg gemakkelijk,’ vindt Lucica. Ze wou Nederlands leren voor het sociaal contact. In het begin had ze het erg moeilijk omdat ze zo weinig kon praten met de mensen van Opwijk.
Elena Chiriac kwam zes jaar geleden naar Opwijk. Ze was al 18 jaar in België. Ze woonde in Brussel en sprak daar uitsluitend frans. Via het internet leerde ze haar man kennen en na verloop van tijd kwam ze naar Opwijk wonen. Ze komt uit Iaşi, de historische hoofdstad van Moldavië. ‘Ik keer nooit meer terug naar Brussel,’ zegt ze. ‘Het is zo rustig en kalm in Opwijk en toch is er heel veel te doen. Wij gaan regelmatig naar het Hof Ten Hemelrijk, bijvoorbeeld naar de maandagse concerten. Dat is heel leuk. Ik leer Nederlands om meer met de mensen te kunnen praten’. Elena werkt nog altijd in Brussel bij het Dienstenchequebedrijf Sodexo. Ze is zelfs al oma. Haar dochter woont in Brussel
Beide dames vroegen wij of zij geen heimwee (‘dor’ in het Roemeens) hebben? Lucica kan niet wachten om met vakantie naar Roemenië te gaan. Ze heeft er twee zussen, een broer en heel veel vrienden. Elena trekt ook geregeld naar Roemenië want haar man houdt heel veel van het land. Het is er heel relax en ze hebben er veel vrienden. Alvorens wij afscheid nemen van beide dames, dringen zij er op aan om hun lesgever Wieland Tilley heel hartelijk te bedanken voor de vele uren en het geduld waarmee hij hen Nederlands heeft geleerd. Dank zij hem en de andere lesgevers kunnen zij nu makkelijker sociale contacten leggen met de Opwijkenaren.
