Ingezakt praalgraf mogelijk afgebroken

Er zijn nog steeds geen nazaten gevonden van de roemruchte familie Hanssens. De stad weet dan ook niet wat ze moet aanvangen met het imposante praalgraf dat vorige week is ingezakt. In het graf liggen onder meer Benoît en Edmond Hanssens, in de 19de eeuw allebei burgemeester in de Zennestad. “Restauratie van het stukje erfgoed zou ruim 100.000 euro kosten en dat is veel te duur”, zegt schepen Johan Serkeyn. “Als er niemand opduikt wordt het graf mogelijk afgebroken en komt er een gedenkplaat in de plaats.”

De liberaal Benoît Hanssens was burgemeester van Vilvoorde van 1839 tot aan zijn dood in 1870. Hij realiseerde onder meer de eerste rioleringsnetten, zorgde voor de aanleg van de buurtspoorweg en de oprichting van het huidige stadhuis. Voor zo veel verdienste kreeg hij een straat naar hem genoemd in Vilvoorde en ook het stadspark draagt zijn naam.

Zijn zoon Edmond was burgemeester van Vilvoorde van 1879 tot aan zijn dood in 1905. Ook hij was dus lang aan de macht in de Zennestad en kon er dan ook veel realiseren: de installatie van een drinkwaternet met watertoren (1893) en overwelving van de Zenne (1893-1896).

Beide werden begraven in een praalgraf dat ontworpen werd door architect Albert Dumont.

Het familiegraf, dat zeker 3 meter hoog is, bleek vorige week echter toch niet bestand tegen de tand des tijds. Het dak van het graf dat uit zware graniet en blauwe steen bestaat, zakte in. “Er werd een perimeter ingesteld door de politie en de brandweer heeft nog een loszittende bovenkant van de gevel gehaald”, vertelt Johan Serkeyn (sp.a), bevoegd voor begraafplaatsen. “Dat moest met een kraan gebeuren want dat weegt dus ongelooflijk zwaar. Er is nu geen gevaar meer voor de bezoekers maar er blijft wel een perimeter afgespannen.”

Het graf is nog steeds in privébezit. Er werd door de stad een eeuwigdurende concessie aan de familie verleend. Er liggen dan ook liefst 26 familieleden begraven waaronder dus beide burgemeesters en hun echtgenoten. “Maar we hebben de familie nog steeds niet teruggevonden”, stelt Serkeyn vast. “De laatste bijzetting dateert van 1983. Sindsdien zijn we het spoor zowat bijster. Onze diensten hebben al heel wat afgebeld, zelfs notarissen maar het is niet zo eenvoudig. De familie woont ook al lang niet meer in Vilvoorde. We hebben nog één mogelijke link. Onze diensten hebben een mevrouw uit Ath aangeschreven. Als dat niks wordt, dan ziet het er niet goed uit. We kunnen ook niet blijven zoeken. Dan moeten we andere opties overwegen, met name afbreken en een gedenkplaat in de plaats zetten. Onder vorige colleges is dat al gebeurd met soortgelijke graven, heb ik mij laten vertellen. Binnen een paar weken zullen we de knoop moeten doorhakken. Je kan niet verwachten dat de gemeenschap opdraait om oude familiegraven in ere te herstellen en te onderhouden. Dit zou ons meer dan 100.000 euro gaan kosten en dat is veel te duur. Het is uiteindelijk ook geen Horta…”