Jean-Luc Dehaene was burgemeester van Vilvoorde van 2001 tot 2007. Op zijn manier en zeker niet als ‘aanwezige’ burgervader, iets wat hij later bij zijn afscheid ook zonder verpinken toegaf. Toch kreeg hij op die 6,5 jaar met zijn politiek gewicht dingen voor elkaar die voor iemand anders onmogelijk waren geweest.
De entree van Dehaene in de Zennestad was destijds – hoe kan het ook anders – allesbehalve zachtzinnig te noemen maar uiteindelijk wel efficiënt. Hij kwam de lokale CD&V te hulp toen die op apegapen lag door onderlinge twisten. De kunstgreep om samen met twee overlopers van het FDF in 2000 een meerderheid te vormen en aldus VLD en oud-burgemeester Cortois buitenspel te zetten, zette meteen de toon.
De gemiddelde Vilvoordenaar was best wel fier dat ze een ex-premier hadden als burgemeester. Anderzijds vonden ze ook dat hij te weinig bezig was met de problemen van de gewone man. Dehaene kon zich nooit helemaal losmaken van het etiket ‘de afwezige burgemeester’. Dat cachet kreeg hij door de oppositie al van bij het begin opgekleefd.
Bij zijn afscheid vertelde hij daarover: ‘Ik heb de keuze gemaakt om op te treden als een soort ‘manager’ van de stad, eerder dan als ‘burgervader’. Dat heeft zich in zekere zin laten voelen bij de verkiezingen, omdat ik te weinig aandacht kon geven aan de dagelijkse problemen van de burger. Maar op lange termijn zal komen bovendrijven dat ik mee een gezicht heb gegeven aan het nieuwe Vilvoorde.’
Waar Dehaene wel moeilijk mee kon leven, was dat hij de opmars van het Vlaams Belang in Vilvoorde niet kon stoppen. Bij zijn eerste deelname in 2000 lukte dat wel nog, maar toen speelde zijn naambekendheid als premier en de daarbij horende grote verwachtingen een rol. Tijdens de daaropvolgende verkiezingen brak echter ook in Vilvoorde de dam en het Vlaams Belang werd er de grootste partij.
Wellicht de grootste pluim die Dehaene, weliswaar gedeeld met zijn voorganger Cortois op zijn hoed mag steken, is de succesvolle metamorfose die Vilvoorde onderging, van zware industriestad naar een diensten- en mediastad. Van alle projecten was het reconversieproject Watersite de verwezenlijking waar hij zelf ook het meest fier op was. Hij stelde destijds als minister van Sociale Zaken naar aanleiding van de sluiting van Forges De Clabecq 70 miljoen euro ter beschikking van de Zennestad. De opkuis kon beginnen.
‘Ik denk dat Vilvoorde in die zes jaar een zodanige verandering heeft ondergaan dat het beeld van Vilvoorde als industriestad, zoals Kris Debruyne het ooit heeft bezongen, niet meer klopt’, zei Dehaene hierover bij zijn afscheid. ‘Het is dus tijd dat hij eens een nieuw lied gaat maken (lacht).’ Wat Kris Debruyne uiteindelijk ook deed.
Op zijn conto vallen te schrijven: een nieuw monumentaal stadhuis, het gerenoveerde Tuchthuiscomplex, de uitbouw van KanaalPark met de twee woonblokken Tybeert en Cantecleer (de haan uit het Reynaert de Vos-epos, red.). Niet toevallig zou hij daar later ook gaan wonen. Dehaene was verder de man achter Living Tomorrow waar zijn vrouw Celie meter van was. Ook basketclub Bavi Vilvoorde lag hem nauw aan het hart.
De tweede legislatuur was er voor Dehaene teveel aan. Tegen zijn zin zette hij toch de stap om de verdeeldheid binnen zijn partij tegen te gaan. Na zijn opdracht als koninklijk bemiddelaar vond hij het welletjes en ruimde hij na amper een half jaar baan voor Marc Van Asch.
Hij bleef nog geruime tijd actief in het Europees Parlement, schreef zijn memoires en gaf op tijd en stond advies aan de lokale CD&V als hij daarom gevraagd werd. Een paar maanden geleden werd bij hem een gezwel in de pancreas vastgesteld, een van de zwaarste kankers. Vorige donderdag overleed hij op 73-jarige leeftijd.
Op de vraag wat nu het grote verschil was tussen een land besturen of een stad als Vilvoorde moest Dehaene niet lang nadenken. ‘Je ziet hier tenminste wat je doet. Die schuldenberg of dat sneeuwbaleffect heb ik als premier nooit ‘echt’ gezien. Beide jobs waren een leerrijke ervaring. Ik had wel meer plezier van het aanleggen van een wandelpad dan van de loodgieterij destijds…’
Jean-Luc Dehaene krijgt nu vrijdag om 11 uur een staatsbegrafenis in de Onze-Lieve-Vrouw van Goede Hoopkerk in Vilvoorde.
