De wijk Verbrande Brug is helemaal aan het doodbloeden. De aanstaande pensionering van huisdokter André Van Mol na 41 jaar is voor de nog overblijvende bewoners alweer een domper. Zij vragen zich af waar ze nu naartoe moeten. In de florisserende dorp van weleer blijft intussen enkel nog een apotheek, een krantenwinkel en een frituur over. De verregaande industrialisering en het uitdoofbeleid van Waterwegen en Zeekanaal dat alle woningen vlakbij het water stilaan opkoopt, heeft daar alles mee te maken.
Binnenkort verdwijnt opnieuw een icoon in de wijk. Huisdokter André Van Mol zet eind deze maand na 41 jaar een punt achter zijn praktijk in de Heienbeekstraat. Voor de patiënten is het evenwel een bittere pil om slikken. “Ik ga al meer dan 20 jaar bij hem”, zegt Martine Liefferinckx uit de Gasto Devoswijk. “Ik heb toevallig gehoord dat hij gaat stoppen. De patiënten waren niet verwittigd. Hij had dat toch een aantal maanden op voorhand mogen zeggen. Aangezien ik soms medicatie nodig heb, had ik daar mooi nietsvermoedend voor de deur gestaan in september…”
Een nieuwe dokter vinden is geen sinecure. “Zijn vervanger stopt ook eind dit jaar en er is niemand die zijn praktijk overneemt. Ik heb links en rechts gebeld maar bij veel dokters in Grimbergen geldt een patiëntenstop. Ik denk dat gans het dorp met hetzelfde probleeem zit. Begint maar als oudere mens he. Ze laten u zonder dokter achter…”
Ook Eric Nagels zit met hetzelfde probleem. Hij baatte tot 2006 de apotheek uit op de Brug. “Ik woon daar nu niet meer maar dat was nog steeds mijn huisdokter. Het is een feit dat alles op de brug verdwijnt. De voetbalclub is verdwenen, de fanfare, de KLJ, volleybalclub Bruvoc, twee bakkers, twee beenhouwers, een groentewinkel en en zelfs een klerenwinkeltje. Het laatste van vele cafés ging een paar jaar geleden ook al dicht. En dat op een tijdsspanne van amper 20 jaar… Dat leefde hier vroeger. De wijkfeesten waren elk jaar topdagen.”
De industrialisering is hét probleem volgens Nagels. “Het is niet aantrekkelijk meer om er te komen wonen en de jongeren zijn vertrokken. En er komt geen enkele steun vanuit de gemeente. Ik vind dat echt erg. De doodsteek in min ogen is de doortrekking van de Woluwelaan en de ontwikkeling van de industriezone Cargovil geweest. Aan het water zijn ook enkel maar afvalbedrijven gekomen.”
Wat blijft nog over: Frituur Maritime op het Tresigniesplein en aan andere kant van de brug de apotheek en de krantenwinkel in de Vaartstraat. Voor frituur Maritime is de situatie onveranderd. Waterwegen en Zeekanaal koopt stelselmatig de panden op als die te koop komen. De uitbaters hebben echter vooralsnog zelf niet de intentie om te verhuizen.
Karina Leemans baat al 17 jaar de krantenwinkel uit op de Vaartstraat. Zij ziet de toekomst somber in. “De plannen om hier eenrichtingsverkeer in te voeren zijn nefast voor mij. Dan moeten de mensen die van over de brug komen een veel te grote omweg maken. Dat gaath ier niet meer leefbaar zijn op die manier. Ze jagen iedereen weg. Ik had een petitie ingediend met ruim 300 handtekeningen. Maar het ziet ernaar uit dat de gemeente haar plannen toch gaat doorzetten. Dat wordt een ramp.”
Dokter André Van Mol zit wat verveeld met de commotie rond zijn pensionering. “Ik heb mijn best gedaan om een opvolger te vinden maar dat is niet gelukt”, reageert hij. “Dat is niet alleen bij mij een probleem. Er zijn er zo vier of vijf gevaller in de omgeving geweest de voorbije jaren. Dat mijn vervanger ook stopt? Dat wist ik niet. Tja, als ik morgen doodval zou er ook een probleem zijn…”
