Dat het hart van de Vilvoordse carnavalisten dezer dagen wat sneller gaat slaan is bekend. Zondag is er dan ook de machtsoverdracht gevolgd door de traditionele stoet door de stad.
Ook voor Marcel Lejeune (89), oud-prins carnaval en al 70 jaar prominent lid van de Orde van de Pjeirefretters, zijn het spannende tijden. Hij verblijft intussen al jaren in rusthuis Ter Linde. “Zelf meegaan in de stoet is te zwaar maar reken er maar op dat ik er bij zal zijn”, lacht de kranige senior.
De Zennestad is zondag weer helemaal in handen van de carnavalisten. Om 11.33 uur vindt de machtsoverdracht plaats op het stadhuis en krijgt prinses Marleen het symbolisch helemaal voor het zeggen. Om 14.33 uur gaat de stoet uit.
De organiserende Orde van de Pjeirefretters voorziet ook weer een ereplaatsje op de tribune voor Marcel Lejeune. De man verblijft in rusthuis Ter Linde. Ondanks wat gehoorproblemen is de senior op zijn 89ste nog uiterst kwiek. Ook bij hem stijgt stilaan de carnavalkoorts.
“Ik ben één van de oudste leden. Al 70 jaar”, vertelt hij fier. “Ik kan niet meer mee op de wagen tijdens de stoet zelf. Dat is een beetje zwaar voor mij. Maar ik ga wel zelf van hier in het rusthuis nog tot aan het parcours met mijn rollator.”
Marcel is dan nog prins carnaval van Vilvorde geweest. Dat bewijst zijn sjerp. Al lang geleden weliswaar want Marcel kan zelf niet meteen op het jaartal komen. Aan de muur van zijn rusthuiskamer hangen echter heel wat herinneringen aan zijn carnavalsverleden in de vorm van foto’s, medaillons en andere memorabillia.
“Het is ‘nen echte’”, lacht animator Marie-Ange Arkens. “Zondagmorgen staat hij hier gegarandeerd volledig uitgedost klaar in zijn carnavalsoutfit inclusief paardenkop.”
Ook zaterdag is het overigens al carnaval wat de klok slaat in het rusthuis. “Dan is er het carnavalsfeest en komt er al een delegatie van de Pjeirefretters langs. Hij wordt dan op het podium gehaald en vernoemd. Daar kijkt hij nu al naar uit. Hij leeft zo hard op als die periode eraan komt…”
Marcel woont intussen al een twintigtal jaar in Ter Linde. Eerst in de serviceflats in het poortgebouw later in het rusthuis zelf. Zijn vrouw die intussen overleden is was ook nog prinses carnaval in Vilvoorde. “Wij waren echte carnavalisten. In de loop der jaren zijn we op heel wat plaatsen geweest. Het waren mooie tijden.”
Beroepsmatig was Marcel agent. Hij speelde ook bij verschillende muziekkapellen. “Ik heb 74 jaar saxofoon gespeeld. Tot vorig jaar stond die hier zelfs nog bij mij op mijn kamer…”
Vandaag is Marcel ook in het rusthuis een graag geziene bewoner. “Hij is hier jarenlang vrijwilliger geweest”, vertelt Marie-Ange nog. “Nu is hij vooral in de weer om mensen aan de uitgang te helpen met de code waarmee ze naar buiten kunnen. Die taak neemt hij heel erg plichtsbewust op zich (lacht). Hij is voor iedereen nog zeer in de weer. Als iemand in het rusthuis iets nodig heeft en het is goed weer gaat hij zelf nog naar de markt voor hen.”
Hij mag dan zijn leven in Vilvoorde geleid hebben, Marcels roots liggen in Gent. “Als het Gentse feesten zijn loopt hij in het rusthuis rond met een strop om de hals. Maar komend weekend, dan zijn het voor hem pas echt hoogdagen…”
