In een ruim kelderlokaal onder de nieuwe bibliotheek van Affligem opende de heemkring Belledaal vanavond haar langverwachte nieuwe archief.
Belledaal, opgericht in 1984 onder impuls en voorzitterschap van Leo De Ryck, heeft er enkele erg moeilijke jaren opzitten.
In oktober 2011 werd het Belledaal-archief, dat sinds 2003 een stek had in het cultureel centrum van de abdij Affligem, zwaar toegetakeld door een brand in een schrijnwerkerij onder de archieflokalen.
‘Het archief kwam onder het roet te zitten en een derde bleek achteraf reddeloos verloren’, zegt Mia Kerstens, samen met haar man Wilbert De Leyn nog de enige medewerkster van het eerste uur.
‘Het gemeentebestuur vroeg een professionele archiefspecialist om te selecteren wat nog nuttig was. Voor het opkuisen werd beroep gedaan op een gespecialiseerde werkplaats binnen de gevangenis van Brugge. Het voorbije anderhalf jaar heb ik samen met Jan Van Liedekerke en Linda Bonnarens het archief stukje bij beetje opnieuw opgebouwd.’
Met een archief in de schaduw van de bib hopen burgemeester Walter De Donder (LB) en schepen Leo De Ryck (LB) dat de heemkring op termijn meer bezoekers en vrijwilligers kan aantrekken en dat er ook meer wisselwerking komt met de Gidsen Affligem en de cultuurdienst. ‘Heemkunde komt uit het hart. Heemkundigen zijn de cultuurdragers van de gemeente. Onze dorpsgeschiedenis mag niet verloren gaan’, aldus De Ryck.
Voorlopig is het archief enkel open iedere derde dinsdag van de maand tussen 17 en 20 uur. ‘Vooral genealogen vinden de weg. Onze oude parochieregisters kwamen gelukkig ongeschonden uit de brand’, zegt Kerstens.
‘De doodsbrieven en bidprentjes zetten we stelselmatig op de computer. Ook de foto’s gaan we digitaliseren. Er is nog voor jaren werk, dus helpende handen zijn meer dan welkom.’
‘We hebben voorts de waardevolle persoonlijke archieven van René Mertens (Essene) en Frans Moortgat (Hekelgem) – allebei overleden – en het archief van Laurens Van der Schueren (VTB en Kluiskapel). Die van Frans en Laurens zijn op afspraak te consulteren, de nalatenschap van René Mertens, letterlijk tientallen dozen, is dat niet. René hield dan ook letterlijk alles bij, tot de kastickets van de kruidenier.’
