Heemkundige kring Hertog Hendrik I brengt een boek uit over de fabrieksschoorstenen van Vilvoorde, ooit dé bakens van de industriestad. Vandaag zijn er nog amper twee overgebleven maar op het toppunt van de industrialisatie rond 1900 waren dat er zeker 200.
“Voor Vilvoorde is dit een deel van het collectief geheugen”, zegt voorzitter John Spruyt. “Die schouwen en de bijhorende firma’s waren door iedereen gekend. Vandaar dit boek.”
Vandaag zijn er nog amper twee over. “De schoorsteen van de stookketel van het oud gasthuis doet vandaag nog steeds dienst”, zegt schrijver Philippe Cornut. “In de Houtemsesteenweg staat er ook nog eentje van de voormalige verffabriek Wyns-Bristol maar die is niet meer in gebruik.”
“Vroeger ‘stoeften de fabrieken over hun schouwen. Hoe meer ze er hadden, hoe beter. Hoe meer damp er uit de schouw van de fabriek kwam hoe beter, want dat was een teken dat het ‘goed ging’. Je vindt het op verschillende briefhoofden en zelfs op het toenmalige logo van de stad.”
Er waren uiteraard wel wat negatieve kanten aan. “De mensen moesten zien dat ze zeker de was niet buitenhingen toen ze de cokes gingen blussen bij de Forges de Clabecq”, vervolgt Spruyt. “Het Slachthuisplein dat was één hoop roet en stof. Als we gewoon buiten in het gras lagen in de Vissersstraat dan hing ons gezicht vol roetdeeltjes. Het voordeel was ook dat er toen geen muggen waren in Vilvoorde (lacht).” ‘Vilvoorde en haar fabrieksschoorstenen’ is verkrijgbaar aan 12 euro bij de heemkundige kring.
