De afschaffing van de vestigingspremie voor huisartsen door de Vlaamse regering is een fameuze streep door de rekening van veel jonge dokters in spe. De 20.000 euro diende om hen te stimuleren zich te vestigen in regio’s met een tekort aan huisartsen. De rand rond Brussel valt daar bijna integraal onder.
Noémie De Rop (27) uit Asse is een van de getroffen jonge artsen. “Ik werk al twee jaar aan een project om een huisartsenpraktijk te bouwen samen met twee artsen die al gevestigd zijn in Asse. Uiteraard reken je dan op die 20.000 euro voor je financieel budget. Dit is dan ook een streep door de rekening als dat op zo’n korte termijn plots wordt afgeschaft. Aangezien mijn opleiding nog loopt tot eind augustus kom ik letterlijk twee maanden te laat. Het is bepaald ‘stout’ van de overheid om die afschaffing vanaf 1 juli te laten gelden. Dan weten ze dat de artsen die dit jaar gaan afstuderen er zeker niet meer van kunnen profiteren.”
Ze hoopt dat de maatregel toch nog – al dan niet gedeeltelijk – kan worden teruggedraaid. “Want zeker in volle coronatijden is dit een schot in de rug van alle huisartsen en al zeker voor zij die nog aan het begin van hun carrière staan. Dankzij de financiële steun van familie zal het mij lukken om dit project verder te zetten, maar toch zeker ook met wat angst in het hart. De lening gaat steeds doorlopen maar door corona zullen er minder inkomsten zijn. Er zullen zeker als beginnende arts minder consultaties zijn. Sommigen zitten zeker nog meer in de penarie nu. Die zullen moeten gaan lenen. Zelfs wie geen praktijk bouwt zoals ik moet ook vaak een patiëntenbestand overnemen, wat toch ook vaak over tienduizenden euro’s gaat. Dat geld moet je ook ergens vandaan halen.”
Ook Mladen Piasetskyi (28) uit Merchtem zit in een moeilijk parket. “Ik was van plan om mij in Diegem te vestigen als huisarts. Dat blijft ook zo. Maar het contract dat ik net zou ondertekenen voor een huurappartement heb ik geannuleerd. Ik wil iets goedkoper zoeken zodat ik grotere financiële zekerheid heb. Ik ga in associatie met een andere arts. Er zijn geen grote verbouwingswerken nodig aan het kabinet. Het is geen drama dus ook niet maar dat neemt niet weg dat die premie een mooie buffer was geweest. In het begin is het altijd afwachten hoeveel werk je gaat hebben. Ga ik één patiënt per week zien of ga ik het druk hebben? Het is altijd een risico. Mijn vriendin ging net van job veranderen, dat brengt ook onzekerheid met zich mee.”
Onder meer in Vilvoorde is de schaarste nijpend te noemen. Momenteel maar 24 huisartsen werkzaam waar dat er normaal minstens 40 zouden moeten zijn. “De gaat er nu niet op verbeteren. Want ik weet dat er voor Vilvoorde al zeker drie op pensioen gaan eind dit jaar, waaronder ikzelf. En de komende vier jaar zelfs de helft van die 24. En dus zal het tekort nog nijpender worden”, zegt dokter Luc De Munck (64), tevens bestuurslid van huisartsenkring Harno. “Ik moet er u geen ‘tekeningske’ bij maken. Vilvoorde is nu niet de meest sexy gemeente om reclame voor te maken. Ten onrechte voor veel zaken maar het is wat het is. Als je nu ook die extra steun van de overheid wegneemt, dan heb je geen enkele extra troef meer in handen om te zorgen dat artsen zich toch in Vilvoorde vestigen.”
