Vier vaders: Luc Van Den Berghe (54), Eugène Cobbaert (61), Daniël Toegaert (59) en Luc De Clus (64) en vier zonen: Bram Van Den Berghe (28), Lennert Cobbaert (27), Tim Toegaert (32) en Thijs De Clus (37) staan op zaterdag 28 november 2015 samen op het podium van cultuurcentrum De Plomblom. ‘Moeders Mooisten’ spelen samen en apart liedjes die hen binden. Naar verluidt, nooit eerder vertoond in Ninove. Het idee lag al langer te rijpen maar kreeg past concrete vorm vorig jaar na het concert van de LSP-band in Ninove waar Bram, Lennert, Thijs en Luc aan deelnamen. De repetities en het overlopen ervan duren altijd tot midden in de nacht. En voor de eerste keer ooit hebben de moeders hier geen problemen mee. Tussen het repeteren door maakte Bram Van Den Berghe even tijd voor een gesprek.
Hoe kwamen jullie op het idee om dit concert te organiseren?
Het idee is eigenlijk iets waar we al jaren over spraken, maar nog nooit toe kwamen. Eugene was al heel lang vragende partij om eens iets samen te doen met Lennert en ik had eens voor de lol met mijn papa gespeeld op het personeelsfeest van La Lorraine. Iets samen doen, leek ons leuk maar niet simpel met ons vier. Toen we op de parkconcerten vorig jaar Danny als special guest bij the Glorious gentleman’s club bezig zagen, waar Tim bas speelt, waren we overdonderd door zijn stem en podiumpresence. We hadden het er nadien aan de toog over dat dit wel eens cool zou zijn om bijvoorbeeld met ons zes eens in een cafeetje te gaan spelen. Bij elke verdere ontmoeting spraken we er over, maar er gebeurde eigenlijk niks concreet, ook vooral wegens tijdsgebrek. Vorig jaar dan was er het reünieconcert van de LSP-band in de Plomblom, waar zowel Lennert en ik als Thijs en Luc aan deelnamen. Backstage waren we verhalen en anekdotes aan het ophalen, vooral over de legendarische optredens in jeugdhuis het Uur in Meerbeke en op de opendeurdagen van het college, toen ik plots zei: ‘Zouden we hier niet iets kunnen doen, aangezien we allemaal Ninovieters zijn?’ Met al een beetje de drank in de man spraken we Pieter Claessens, de cultuurfunctionaris, aan. We zeiden: ‘We hebben een geniaal idee.’ en Pieter beloofde ons terug te bellen in nuchtere toestand. Waarop hij dat de week erop deed met de melding ‘Ik zie eigenlijk wel wat in jullie project, vooral omdat het eens iets uniek én puur Ninove is.’ En zo geschiedde.
Hoe hebben de duo’s elkaar gevonden?
Onder Bram en Lennert spelen we natuurlijk al jaren en zitten we al sinds de lagere school samen in de klas, op de academie,… Waardoor wij elkaar al goed kennen en ook beste vrienden zijn. daardoor komen ook onze ouders elkaar al eens tegen.Tim kennen we omdat hij al jaren in het muziekmilieu meedraait en we al dikwijls hetzelfde podium deelden. We vervangen elkaar ook regelmatig bij dubbele boekingen. Danny heb ik persoonlijk leren kennen doordat Tim hem een studio-opname had cadeau gedaan voor zijn verjaardag en ik daar de gitaarpartij heb op ingespeeld. Luc kennen we allemaal als gerenommeerd gitarist en Thijs was toen wij in het middelbaar zaten ons voorbeeld van de rock&roll uit de streek. Doordat ieder zo afzonderlijk zijn kwaliteiten heeft en uit een verschillende muziekwereld komt, maakt de combinatie het zeer boeiend.
Met welke muzikale projecten zijn de zonen zoal bezig?
Ikzelf met Bram en Lennert, Christoff en Lindsay, Niels Destadsbader, Karree Konfituur, Hazes jr, …
Lennert: Bram en Lennert, Karree Konfituur
Tim: Urbanus en De Fanfaar, Willy Sommers, Janez Dedt, Karree Konfituur, Glorious Gentleman’s club,…
Thijs: Zender, Tim en Thijs
Wat is de muzikale achtergrond van de vaders?
De vaders zijn elk sterk in hun eigen territorium. Mijn vader speelt drums en heeft eigenlijk sinds de jaren ‘80 bij de split van De Kurk en Stopsels niet meer gespeeld. Hij is dus heel blij om de draad terug te kunnen oppikken. Danny is voornamelijk zanger en beter gekend als Danny Davis, hij haalde eind jaren 80 zowel in Vlaanderen als in Nederland de finales van de Soundmixshow als Cliff Richards-imitator en bracht al verschillende platen uit. Eugene staat al sinds zijn 20ste tot nu ongeveer elk weekend op het podium als toetsenist in verschillende pop-en rock coverbands, onder andere bij Vinegar Six and the Horny B’s en de in Ninove en omstreken alomgekende De Kasseiderockers. Luc De Clus is een icoon uit Belgische rockgeschiedenis. Als gitarist van Wim Decraene en Irish Coffee is hij verantwoordelijk voor de meest catchy en beroemde gitaarlijnen uit de belpop. Denk maar aan een Rozanne,of Tim. Luc speelt nog bijna elke week met Dizzy Fingers en zelfs als hij niet moet optreden of repeteren blijft hij bezeten van de gitaar en alles wat daarbij hoort.
Twee verschillende generaties muzikanten, welke liedjes komen er dan op de setlist?
“Ook al zijn het verschillende generaties, we hebben sowieso alle acht één gemeenschappelijke liefde: The Beatles. Dit mag dus absoluut niet ontbreken in de set. Elke vader zal ook een duet met zijn zoon brengen, waar zij specifieke herinneringen aan hebben. Verder zullen we doorheen het optreden proberen linken te maken met wat ons bindt en vanwaar onze muzikale interesses komen. Dit zullen oude en recentere nummers zijn, maar ook de echte klassiekers als eigen werk zal niet ontbreken. Eén ding is zeker: In elk nummer dat we spelen zit een connectie én een boodschap van ons allen en daar staan we ook allemaal achter.
Wanneer is dit concert voor jullie geslaagd?
Wij hopen vooral dat we in de eerste plaats ons publiek een leuke, ontspannende en boeiende avond kunnen bezorgen, dat is het allerbelangrijkste! En als wij op het einde van het concert kunnen zeggen dat we ons hebben geamuseerd en dat er nog geen enkele van ons is onterfd, dan is het dubbel geslaagd.
Is dit een eenmalig concert of komt er een vervolg?
Normaal gesproken zal dit een eenmalig concert zijn. Maar je weet natuurlijk nooit wat de toekomst brengt, tegen een concertreeks in het sportpaleis zouden we misschien geen nee kunnen zeggen.
