“Steve was een toegewijde brandweerman. Een liefdevolle vader. Een man met een sterk hart en een tedere ziel.” Wat een gewone vrijdagochtend leek, eindigde in een nachtmerrie voor Steve Mocos (37) en zijn gezin met twee jonge kinderen. De ervaren motorrijder en brandweerman uit Meise werd frontaal aangereden aan het kruispunt van de Ossegemstraat en de Paardeweide. Vijf dagen later overleed hij in het ziekenhuis aan zijn verwondingen. Zijn dood laat een diepe leegte na – uiteraard bij zijn gezin, maar ook bij zijn collega’s van de Brusselse brandweer en in de hele buurt, die al jaren waarschuwt voor de onveilige situatie op die plek. De gemeente laat weten dat er ingrepen komen.
Het dramatische ongeval gebeurd op vrijdag 9 mei rond 9 uur ‘s morgens. Steve werd met zijn motor frontaal aangereden door een wagen aan het kruispunt van de Ossegemstraat met de Paardeweide, een punt dat volgens buurtbewoners al jaren bekendstaat als gevaarlijk. “De bestuurder van de wagen reed rechtdoor richting Paardeweide in plaats van de Ossegemstraat te volgen”, liet woordvoerster Ingrid Moriau van het parket Halle-Vilvoorde. “De Paardeweide is een straat die enkel toegankelijk is voor hulpdiensten. De wagen en motor kwamen frontaal in botsing.”
Steve werd ter plekke gereanimeerd en in kritieke toestand afgevoerd naar het UZ Brussel. Daar overleed hij vijf dagen later. Steve was al tien jaar in dienst bij de Brusselse brandweer en was korporaal in de post Heliport. Hij bereidde zich net voor op zijn examens om op te klimmen tot sergeant. “Hij was een toegewijde brandweerman en dat was hij ook als echtgenoot en papa”, vertelt zijn vrouw Sandrine Degreef (41). “Hij sportte veel, leefde gezond, rookte en dronk niet. Hij had een sterk karakter, een echte ‘warrior’-mentaliteit, zoals hij het zelf zei. En dat was ook nodig voor zijn beroep. Maar met zijn kinderen was hij ongelooflijk teder.”
Zijn dochter van 12 doet gymnastiek op hoog niveau. “Ze traint 19 uur per week. heeft na zijn overlijden gezegd: ik geef niet op, ik doe voort voor papa. Onze zoon is 8 en speelt voetbal. Steve was trots op hen, en hij gaf hen zijn levenshouding mee: inzet tonen, volhouden, vechten voor je doelen.”
“Ik wachtte op hem. Maar hij kwam niet meer aan”
Voor Sandrine, die 23 jaar samen was met Steve – ze zijn beide afkomstig van Schaarbeek en wonen al acht jaar in Meise – is het drama nog steeds onwezenlijk. “We hadden afgesproken in Schaarbeek. Ik was met de auto vertrokken, hij met de motor want hij wilde daarna nog gaan fitnessen. Ik wachtte op hem. Maar hij kwam niet meer aan. Toen ik besefte dat hij er niet was geraakt, ben ik teruggekeerd. Aan het kruispunt stond de politie. Toen ik vroeg of het om een motorrijder ging, begon de nachtmerrie.”
Steve liep zware breuken en inwendige letsels op en werd in coma gehouden. “Hij is niet meer bij bewustzijn geweest. Uiteindelijk hebben we hem moeten laten gaan.Het is heel zwaar voor ons. Het is bruusk gebeurd. Je verwacht niet dat je op een dag opstaat en zo’n drama moet doormaken.”
Op dinsdag 20 mei vond de uitvaart plaats in Zemst. “Het was immens. Een eerbetoon zoals je het een staatsman zou geven. Er waren liefst 800 aanwezigen, brandweercollega’s, vrienden, familie. Zijn beste vriend, judoka Toma Nikiforov, was er ook. De brandweer escorteerde hem. Het was een indrukwekkend eerbetoon maar o zo pijnlijk tegelijk…”
Volgens Sandrine en veel buurtbewoners komt het ongeval niet als een verrassing. “Het is een gevaarlijk kruispunt. De dag na het ongeval is er nog een ongeval gebeurd. Mensen rijden hier aan snelheden van 90 à 100 km/u. Vroeger stond er een STOP-bord, nu een verwarrend bord richting A12, wat mensen misleidt. Ze denken dat ze voorrang hebben, terwijl dat niet zo is.”
Ze wil dat de situatie eindelijk verandert. “Er moeten drempels komen, fysieke afsluitingen zoals betonblokken. Anders blijven mensen hier doorrijden richting A12, hoewel dat niet mag. Dat is ook wat er gebeurd is bij Steve.”
Burgemeester Gerda Van den Brande bevestigt dat het kruispunt al langer een zorgenkind is en er al meerdere ongevallen gebeurden. “Na het ongeval zijn we meteen in overleg gegaan met het Agentschap Wegen en Verkeer. Er komt op korte termijn een tijdelijke bareel achteraan de doodlopende straat. Zo kunnen mensen niet langer proberen door te rijden richting A12.”
Ook het foutieve signaal van navigatiesystemen wordt aangepakt. “Google Maps toont de Paardeweide als doorgaande weg, wat fout is. AWV heeft contact opgenomen met Google om dat te corrigeren. Er komen nog meer structurele maatregelen aan. Een officiële communicatie hierover volgt binnen een tweetal weken.”
Hoop op verandering
Sandrine wil intussen haar stem blijven verheffen. “We wonen hier acht jaar, maar het is onveiliger geworden. Er zijn open putten, geen afscherming, amper verkeersremmers. Kinderen durven hier niet meer buiten spelen. Steve nam altijd dezelfde weg. Hij was een voorzichtige motorrijder, nam geen risico’s. En toch is dit gebeurd. Ik hoop dat zijn dood niet zinloos is. Laat dit een keerpunt zijn. Voor Steve. Voor onze kinderen. Voor de hele buurt.”
De Brusselse brandweer reageert diep getroffen op het overlijden. “Steve was een geliefde collega”, zegt woordvoerder Walter Derieuw. “Hij was professioneel, enthousiast en warm. Hij zal enorm gemist worden, zowel op de werkvloer als daarbuiten. We voorzien ook ondersteuning voor zijn ploeg.”
