Een tijdje geleden viel de grafsteen van Hendrik Van der Noot naar beneden en brak in stukken. Inmiddels is de restauratie voltooid. “Het is belangrijk dat we deze voortrekker van de Brabantse Omwenteling die sterk met Strombeek-Bever verweven is, blijven eren”, verklaart schepen van erfgoedbeleid Karlijne Van Bree (Vernieuwng).
Hendrik Van der Noot (1731-1827) was een voortrekker van de zogenaamde Brabantse Omwenteling, de opstand tegen de Oostenrijkse Keizer Jozef II (1741-1790). De Brabantse Omwenteling leidde in 1790 tot de oprichting van de Verenigde Nederlandse Staten, een gebied dat een sterke geografische overeenkomst had met het westelijke en centrale deel van het huidige België. De Oostenrijkse restauratie maakte snel een einde aan het avontuur, maar de opstand had zijn plaats in de geschiedenisboeken verworven. Net als Hendrik Van der Noot trouwens.
Diezelfde Van der Noot leefde een tijd in Strombeek-Bever en overleed er ook. Zijn grafsteen, die aanvankelijk in de Sint-Amanduskerk stond, werd bij de verhuizing van het kerkhof tegen de hofmuur buiten de kerk geplaatst. Naast de grafsteen hangt een infobordje waarop de Latijnse opschriften van de grafsteen vertaald worden weergegeven. Dat was een schenking van VTB-VAB (intussen omgedoopt tot ‘Cultuursmakers’).
Een tijdje terug viel de grafsteen van de hofmuur en barstte in verschillende stukken, elf om precies te zijn. “In eerste instantie hebben we deze stukken in veiligheid gebracht door ze in een gemeentelijke loods te bewaren”, zegt schepen Van Bree. “We zijn dan op zoek gegaan naar de beste manier om de steen te herstellen.”
Eerder dan een geheel nieuwe steen te plaatsen, werd besloten om de oude te restaureren door de stukken te lijmen. “Op die manier konden we de authenticiteit van de Latijnse opschriften bewaren”, aldus nog Van Bree. Naast het lijmen van de steen, werd ook de muur waartegen hij is aangebracht onder handen genomen. Sociaal maatwerkbedrijf 3WPlus stond in voor de hele hersteloperatie.
De historische band tussen Strombeek-Bever en de figuur Van der Noot is reëel. Zo werd het parkje, gelegen naast het lokaal dienstencentrum Ter Borre, naar hem genoemd. Net als het kinderdagverblijf ‘Heintje’, wat verderop gelegen. “Het was opvallend hoe vaak ik aangesproken werd over wat er nu met de steen ging gebeuren. We hebben wat geduld moeten oefenen, maar we wilden eerst grondig onderzoeken welke restauratiemogelijkheden er waren. Zo konden we de juiste keuze maken”, besluit Van Bree.
