Noah, de hond die al sinds Nieuwjaar losliep in de omgeving van de Potaarde, is terug thuis. De Shiba, een Japans ras, tartte er geregeld het noodlot in de omgeving van de ring en de A12. Vrijwilligers zetten allerlei acties op het getouw om de hond te vangen. Maar tevergeefs. Zaterdag werd ze uiteindelijk toch aangereden maar zonder veel erg. Gisteren werd Noah – fel vermagerd – terug verenigd met haar baasjes. “We zijn echt superblij”, glunderen de zussen Virginie en Nicky De Vuyst.
Eind goed, al goed dus voor de Shiba, een Japans hondenras met een vosachtig uitzicht, die sinds Nieuwjaar rondzwierf in de omgeving van de Potaarde. De hond dook er stelselmatig op maar het schichtige dier laat zich niet vangen en was ook al een paar keer de snelweg opgelopen. De hond kon al die tijd overleven dankzij de goedhartige buren die voedsel achterlieten.
Vorige week hadden een tiental dierenliefhebbers zich zelfs verenigd om de saga tot een goed einde te proberen brengen. Eerst met verschillende zoekacties en vervolgens werd getracht om de hond in een kooi te lokken. Geen sinecure omdat het ras erg wantrouwig is en een angstig karakter heeft.
Er werd vooral gehoopt dat er geen ongelukken zouden gebeuren. Dat gebeurde zaterdag dan uiteindelijk toch. Noah werd op de A12 aangereden door een wagen. Gelukkig zonder al te grote gevolgen. “Ze is naar de dierenarts gebracht waar ze meteen is onderzocht op breuken en andere letsels”, leggen Virginie en haar zus Nicky De Vuyst uit. “Dat was gelukkig niet het geval. Het is wel zo dat ze heel erg vermagerd is. Liefst zeven kilo weegt ze minder dan voorheen.
Ze was ook heel vuil maar dat is intussen al allemaal weggewassen. Ze heeft weinig aan haar avontuur overgehouden buiten het feit dat ze helemaal is uitgeput. Volgens de dierenarts zou ze het niet gehaald hebben als ze daarbuiten nog een week langer had moeten overleven.”
Zopas volgde dan het blij weerzien. “We zijn zo opgelucht dat ze het overleefd heeft. Het was de tweede keer dat ze is weggelopen. Vorige keer hebben we ze wel snel teruggevonden. Sindsdien zorgden we er steevast voor dat alles goed was afgesloten. Maar tijdens de hectiek op Nieuwjaarsnacht is ze opgeschrikt door al het vuurwerk en is ze toch naar buiten geglipt op een onbewaakt moment. We gaan er alleszins voor zorgen dat dit niet meer kan gebeuren. En we gaan haar nog meer vertroetelen dan anders (lacht).”