Tussen Keienveld en de Kerklaan, pal naast de lokalen van de Zellikse scouts, ligt een ietwat verwilderd bosje. Maar voor veel Zellikenaren is het bos de ideale plek om de hond uit te laten of om de kinderen even te laten spelen. Jammer genoeg trekt het ook personen met minder goede bedoelingen aan en werd er al vaak gesluikstort. Om dat tegen te gaan werden er aan de verschillende ingangen paaltjes geplaatst, waardoor het moeilijker zou zijn om nog grote hoeveelheden te komen storten.
“Ondertussen blijkt dat de ingreep het aantal sluikstorten niet doet afnemen. Een ander negatief gevolg is dat door de extra fysieke afsluiting het bos ontoegankelijk geworden is voor rolstoelgebruikers of kinderkoetsen. Nochtans is het bosje tijdens warme zomerdagen in trek bij Zellikenaars die er in de koelte komen vertoeven. Het is een van de laatste groene longen in Zellik”, stelt Erik Beunckens van ZellikRelegem-VOLK.
Buurtbewoonster Isabel Helderweirt bevestigt dat er regelmatig verdachte dingen gebeuren in het bos. Het plaatsen van de paaltjes aan de ingang langs de Sint Bavostraat heeft ook voor haar een negatief gevolg. “Mijn man kan met zijn rolwagen het bos niet meer in, net als enkele ouders met een kinderkoets. Jammer, al was het bos vroeger ook al niet zo toegankelijk. De maatregel mist dus zijn doel. Ik stel voor om een poort te plaatsen zodat het bos ‘s nachts afgesloten kan worden, maar overdag toegankelijk blijft.”
Volgens schepen van Milieu Peter Verbiest (N-VA) zullen de gemeenschapswachten het bosje extra controleren. “Het lijkt me moeilijk om alle ingangen af te sluiten met een poort. Het is een speelbos voor kinderen met enkele onverharde paden. Maar door het niveauverschil lijkt het me sowieso niet erg toegankelijk voor hulpbehoevenden. Al ben ik bereid om te luisteren naar suggesties om tot een oplossing te komen.”
