Zondag 18 oktober – In een hoek van het café zitten vier mensen, ze spelen met de kaarten en drinken een pintje. Dat doen ze elke zondagavond maar nu is het de laatste keer. Cafés en restaurants gaan voor minstens één maand dicht. Op het grote scherm laat RSC Anderlecht zijn tegenstrever OH Leuven terugkomen tot 2-2. Er wordt gevloekt aan een tafel waar een paar jongeren de wedstrijd aandachtig volgen. Je kan niet meer naar het stadion om de match live te zien.
Uw reporter komt het café binnen en gaat aan een tafeltje zitten bij een goede vriend, een trainer bij het G-voetbal. Hij heeft momenteel geen trainingen meer omdat die zijn geschrapt. Nog een vriend komt erbij zitten. Hij vloekt: nog meer telewerken van thuis.
Een vierde persoon maakt het kringetje rond: zij is kleuterleidster en vreest voor besmetting met covid want haar echtgenoot is pas geopereerd en ze wil hem uiteraard niet besmetten met het gevreesde virus. Maar ze wil ook dat haar kindjes veilig zijn. Zo heeft het virus iedereen in zijn greep. Er wordt ook veelvuldig over gepraat: ”In Merchtem zijn meerdere huisartsen besmet geraakt en toch is er nog een huisarts die weigert een masker te dragen, een ware schande”.
De cafébaas wast de glazen af en schenkt de overschot van een aangeslagen vat weg, want het is de laatste dag. Zijn café gaat dicht voor minstens een maand. Ondertussen zijn we tien dagen verder en blijven de deuren van cafés en restaurants gesloten. Hoe lang zal het virus ons nog in de greep hebben?
(Foto enkel illustratief archiefbeeld)
