Luc Wauters uit Buizingen heeft vanmiddag op de wielerpiste van Affligem voor een stunt gezorgd waarover nog lang zal worden gesproken. Op 60 minuten legde hij – speciaal voor zijn 60ste verjaardag – met zijn fiets liefst 63,2 kilometer af, weliswaar achter een Buggy met windscherm.
Daarmee bracht hij zijn grote uitdaging, die vooraf door veel wielerwaarnemers als weinig realistisch werd bestempeld, toch tot een goed eind.
Wauters is al decennia een gekend volksfiguur in Buizingen en omgeving, maar is ook iemand die niet bepaald als een topsporter heeft geleefd. Hij moest binnen de zestig minuten minstens 210 rondjes rijden van zowat 280 meter.
‘Op de binnenbaan is de piste 250 meter lang, als je op de blauwe meet rijdt dan is die 260 meter. Dus kozen we voor een iets hogere baan, ook al omwille van de draaicirkel van de buggy’, zegt Dirk Vertommen van de Dr. Tistaertvrienden. De Affligemse wielerclub had het peterschap op zich genomen van deze recordpoging, waarvan de opbrengst integraal naar het goede doel (vzw De Poel) gaat.
210 rondjes, dat zijn 3,5 rondjes per minuut of 35 rondjes per 10 minuten, en dat bleek uiteindelijk vrij goed haalbaar. Wauters stond via een microotje in verbinding met Francis Peetroons, bestuurder van de buggy, zodat die perfect het juiste tempo kon aanhouden.
Zelfs de bandenspanning van de Buggy – amper 800 gram – was vooraf grondig bestudeerd. Het gemeentebestuur gaf overigens pas na lang aandringen toestemming om met de Buggy op de wielerpiste te rijden. Wauters zelf reed met een speciaal verzet met op de grote plaat 62 tanden.
Honderden supporters en vrienden van Wauters, maar ook heel wat nieuwsgierigen, volgden de recordpoging.
In de eerste twintig minuten nam Wauters een lichte voorsprong op het schema, maar die marge speelde hij weer kwijt in de derde tien minuten. In de vierde tien minuten wist de renner, die sinds tien jaar met twee knieprothesen door het leven gaat, zich toch weer op schema te hijsen. In het vijfde deel nam hij weer wat voorsprong, voldoende om de laatste tien minuten zonder problemen door te komen.
‘Ziet ge wel dat ik het kan’, was het eerste dat een totaal afgepeigerde Wauters zei toen hij afstapte en zwalpend zijn gangmaker Francis in de armen viel.
‘Op het laatst was ik echt aan het sterven’, vertelde de recordman, nadat hij enkele minuten op adem was gekomen. ‘Het is hard duwen als de vermoeidheid begint te spelen. Ik had eerder in een zotte bui gezegd dat ik eventueel naar de 100 km zou doorgaan, maar dat zou me niet gelukt zijn.’
