De stad Vilvoorde zit met de huidige 131 opgevangen Oekraïense vluchtelingen aan zijn limiet. De sociale diensten kreunen onder de extra lasten. Burgemeester Hans Bonte (Vooruit) trekt dan ook aan de alarmbel. “Tot onze spijt gaan we nieuwe aanvragen moeten weigeren. We vragen ook een betere spreiding.”
De stad telt op dit moment 131 vluchtelingen, een derde daarvan zijn kinderen en jongeren. Zij vinden onderdak bij Vilvoordse gezinnen die hun woningen hebben opengesteld en de andere helft in oudere sociale woningen of serviceflats die opgeknapt zijn. De stad zit daarmee aan zijn limiet signaleert burgemeester Bonte, vooral dan wat de begeleiding door de overbevraagde maatschappelijk werkers betreft.
“We krijgen dagelijks nog van Fedasil nieuwe aanvragen om mensen op te vangen”, legt Bonte uit. “Het gaat dan vaak om mensen die nu nog elders in Vlaanderen onderdak hebben, maar naar Vilvoorde willen komen. Zo is er gisteren nog een ouder koppel uit Kapelle-op-den-Bos aangekomen omdat hun dochter en kleinkind hier ook waren beland. De context verandert steeds: er komen nieuwe mensen bij, vluchtelingen verhuizen van elders naar hier en er zijn ook mensen die teruggaan. Structureel nog meer mensen opvangen lukt ons echter niet meer. Het werk is nooit gedaan en je voelt effectief dat we aan onze limiet zitten. Ik doe mijn hoed af voor de maatschappelijk werkers die dit er nu al maanden bij al hun andere taken bij pakken. Ook de burgers die opvang voorzien en in se ook een deel van de begeleiding op zich nemen, verdienen een pluim. Ik zie veel engagement maar ik merk ook dat het stilaan genoeg is. Het ‘kraakt’ een beetje.”
“Nu voel je pas echt dat we niet de middelen hebben van een centrumstad om meer te doen”, vervolgt Bonte. “We zijn het slachtoffer een beetje van onze aanpak. We doen dan ook meer dan enkel sleutel geven: we volgen ook het hele administratieve traject op. Ze moeten zich bijvoorbeeld aanmelden bij VDAB, er moeten tolken voorzien worden, begeleiding en kinderopvang voor de kindjes… We proberen zelfs opleidingen te voorzien. Maar het is een heel huzarenstuk om dat voor zo’n grote groep te doen.”
Bonte kijkt ook naar andere gemeenten en steden om een tandje bij te steken. “Anderzijds word je ook gewaar dat een aantal andere gemeenten relatief weinig doen. Dat blijkt ook uit een overzicht gemaakt door de minister van Binnenlandse Aangelegenheden. We vragen dan ook aan de federale overheid een eerlijke spreiding van de inspanningen. Hier komen bijvoorbeeld veel mensen uit de andere randgemeenten toe al wil ik daarom niet insinueren dat die doorgestuurd worden. Het is ook een beetje de prijs die je betaalt als je veel voorzieningen hebt. De VDAB, de interimkantoren en de taalcentra zitten hier ook allemaal. Iedereen heeft trouwens de mond vol van Nederlandse taallessen maar het is bedroevend dat er nog steeds wachtlijsten zijn. Daar kan mijn verstand niet bij. Heel wat Oekraïense mannen willen nochtans een basiskennis Nederlands opdoen om zo snel mogelijk aan de slag te kunnen.”
