In de Nijverheidsstraat in Vilvoorde heeft in de nacht van donderdag op vrijdag een zware uitslaande brand gewoed in een appartementsgebouw. Een 62-jarige bewoner werd geëvacueerd en verkeerde een tijdlang in levensgevaar. Het pand is onbewoonbaar.
Het vuur ontstond rond 23.40 uur op het eerste verdiep van het appartement. Er ontwikkelde zich al heel snel een uitslaande brand. “Op het ogenblik dat de ploegen ter plaatse kwamen, was er reeds veel rookontwikkeling in het gebouw en waren vlammen zichtbaar op de eerste verdieping. De brand was zich snel aan het verspreiden”, zegt politiewoordvoerster Catherine Bodet van de zone VIMA (Vilvoorde-Machelen). “Een man van 62 jaar werd door de brandweer geëvacueerd vanop de tweede verdieping. Hij raakte bevangen door de rook en werd overgebracht naar het ziekenhuis.” Het slachtoffer verkeerde een tijdlang in levensgevaar maar is intussen aan de beterhand. De overige inwoners konden tijdig het gebouw verlaten.
Er is veel rook- brand- en blusschade aan het gebouw, waardoor het niet meer bewoonbaar is. Het gaat om zes appartementen in totaal. De bewoners werden opgevangen door de stad Vilvoorde. De brand is veroorzaakt door een batterij van het elektrische fiets die aan het opladen was. (lees verder onder de foto:)
Kristof Van Hoof (34), één van de bewoners, is alles kwijt. “Ik lag te slapen en hoorde plots gebonk en geroep. Ik dacht dat er ergens ruzie was maar ineens hoorde ik het brandalarm afgaan. Ik ben dan toch maar eens kijken. Toen ik de deur opendeed kwam de zwarte rook mij tegemoet en zag ik de vlammen. Ik heb nog net mijn gsm en mijn autosleutels kunnen pakken en ben naar buiten gevlucht met enkel een boxershort aan.”
Kristof verkeert naar eigen zeggen nog in shock. “Je gaat slapen en voor je het weet kan je gaan lopen omdat het hier in vuur en vlam staat. Gelukkig is het brandalarm afgegaan, anders was ik er misschien niet meer geweest. Ik ben wakker geworden van het lawaai maar niet van de rook. Je ruikt niks als je slaapt. Voor hetzelfde geld raak je vergiftigd. Ik woon hier 12 jaar. Mijn moeder heeft hier voor mij gewoond maar is intussen overleden. Ik ben nu wel alles kwijt maar het emotionele aspect weegt zwaarder door dan het materiële.”
Het is voorlopig een tijde behelpen voor hem en de andere getroffenen. “De verzekering gaat een som vrijgeven waardoor ik mij kleren zal kunnen kopen. Waarschijnlijk ga ik voorlopig op hotel gaan of anders kan ik wel bij familie of kennissen terecht. Men zegt mij dat het vrij snel zou moeten gaan. Er gaat een gespecialiseerd kuisteam komen en volgende maand zou het pand misschien al opgeknapt zijn. Dat zou toch een opsteker zijn…”
