De zomervakantie mag dan wel op zijn einde lopen, voor lerares Nathalie Bellemans (34) maakt het niet zoveel verschil. Ze was nagenoeg elke dag op post in KTA Horteco.
“De dieren moeten verzorgd worden. En dus doe ik dagelijks mijn ronde. Zij kunnen mij niet missen maar ik hen ook niet. Ik blijf voor hen dan ook met plezier thuis. Dit is voor mij vakantie.”
Voor Nathalie Bellemans is 1 september geen nieuwe start maar gewoon ‘business as usual’. Ze is lerares op het KTA Horteco, afdeling Dierenzorg, en is er ook teeltverantwoordelijke voor de grote dieren. In de praktijk houdt het in dat ze twaalf maanden per jaar, zeven dagen op zeven leerkracht is.
Ook tijdens deze bijna voorbije zomervakantie dus. “Zo’n 2 maanden niet op school komen, daar word ik niet gelukkig van”, lacht ze. “Het toeval wil dat ik nu net eens twee dagjes ben weg geweest. Maar niet zonder eerst uitgebreid mijn instructies te geven. We hebben jobstudenten die de verzorging op zich nemen in de week. Zij worden telkens begeleid door een leerkracht. Maar ik kijk het allemaal graag nog eens extra na. Er schuilt wel wat van een controlefreak in mij.”
“Ik doe dan ook bijna elke dag mijn toer bij de dieren. Geen overbodige luxe als je weet dat zonder een dagelijkse portie voer vogels gewoon niet overleven. En als ik de schapen niet regelmatig controleer, riskeren ze opgegeten te worden door de maden van de wolvlieg. Zeker met dit warm weer moet je daar extra oog voor hebben.”
“De dieren kunnen mij absoluut niet missen. Maar ik kan hen ook niet missen. Het is zalig om hier tussen hen rond te lopen op mijn gemak. Het is alsof ik een dierentuin voor mij alleen heb: vol vogels, pony’s, schapen en slangen. Voor mij is dat vakantie.”
“In het verleden zijn er al eens emoes of paarden uitgebroken maar dat soort incidenten hebben we deze zomer niet gehad. Vorig jaar werd ook ons lievelingsschaap Spoik gestolen. Maar nu is het rustig gebleven, ook omdat we veel controleren. De ene dag ben ik hier een half uur, de volgende dag een uur of twee uur. Dat hangt af van wat er moet gedaan worden.”
“Het is eigenlijk een uit de hand gelopen hobby”, gaat Nathalie verder. “Ook bij mij thuis is het een dierentuin. Ook daar moet ik elke dag alles nakijken. Mijn man werkt hier ook. We hebben er bewust voor gekozen om geen kinderen te hebben. De dieren zijn eigenlijk onze kinderen. We leven voor hen. Het stopt ook nooit.”
Een echt lievelingsdier heeft Nathalie niet, al is de band met sommige dieren uiteraard groter. “Er is de witnekraaf Willy die ik zelf met de hand heb grootgebracht. Ik leer hem allerlei trucjes zoals springen op commando. Uiteraard is dat allemaal in het kader van de lessen.”
Intussen is Nathalie al 10 jaar aan de slag in KTA Horteco. “Ik doe het nog altijd heel erg graag. Ik heb van mijn hobby mijn beroep kunnen maken. En bovendien leg ik het ook nog eens graag uit (lacht). Niemand verplicht mij ertoe om hier elke dag te komen. Maar je steekt daar zoveel liefde, tijd en moeite in tijdens het schooljaar. Dan wil ik voorkomen dat dit door een kleine vergetelheid kapotgaat in de zomer. Ik ben ook niet de enige zottin. Ook mijn collega’s springen vaak binnen.”
1 september komt er nu aan. Weg rust dus. “Het is anders maar ik kijk er zeker niet tegenop. Die bedrijvigheid als hier weer 800 leerlingen toestromen is ook leuk.”
