Ze waren met heel veel: de gelovige Merchtemnaren die ‘hun’ Pater Karel kwamen uitzwaaien. Na Bollebeek en Mollem was het immers hun beurt om afscheid te nemen van de pastoor die 16 jaar midden onder hen had gestaan. Het werd geen afscheid in bedrukte stemming, maar dat had ook niemand verwacht.
Zegenen
Pater Karel was in form en dat bewees hij door niet alleen de boekentassen maar ook alle gelovigen overvloedig te zegenen. Zelfs de cameravrouw van de VTM kreeg de volle lading. Ondertussen speelde pianist Walter Callaert fijntjes: ‘Raindrops keep falling on my head’. Duidelijk geen toeval. De koren zorgden voor een vrolijke stemming. Bij een volgend muzikaal intermezzo klonk gevat ‘I did it my way’, een lied dat Pater Karel voor de volle 100% typeert.
Zingen
Maar er waren nog meer muzikale verrassingen: Pater Karel nam zelf de microfoon en zong, met de koren, ‘Who’ll come with me?’ van The Kelly Family. Ook dat lied typeert hem: samen op weg, met een rotsvast geloof in God en in de toekomst. Want tenslotte mogen we, ondanks alle luchthartigheid en grapjes, de essentie niet vergeten: Pater Karel ging met de Merchtemnaren op stap, niet alleen naar Scherpenheuvel, maar naar God. Die taak laat hij nu over aan Koen Verheire.
My Way
Pater Karel overhandigde de sleutels van de kerk en zijn GSM (“dat rotding”) aan Jos De Baerdemaeker van de kerkraad. Met een staande ovatie verliet hij als eerste de kerk. Over de rode loper die nog nat was van het zegenen. Velen wilden hem nog de hand schudden en hem bedanken voor de vele jaren van verbondenheid. Een jonge moeder drukte hem nog een ‘doosje suikerbollen’ in de hand. Er werd een traantje weggepinkt. “I did it my way,” en die manier van Pater Karel wisten de Merchtemnaren ten volle te appreciëren.
