De geboorte van de kleine Rik wordt een verhaal dat de familie van ouders Bart De Visscher (29) en Yana Slachmuylders (29) uit Ramsdonk nog jaar en dag zullen vertellen. De baby had zoveel haast om op de wereld te komen dat het ziekenhuis niet werd gehaald. Mama Yana beviel uiteindelijk zonder hulp in hun wagen en papa Bart ving zijn zoon op. Het kindje werd uitgerekend geboren op de parking van de crèche in Wolvertem waar hij vanaf volgend jaar naartoe gaat.
Rik De Visscher zal het verhaal heel zijn leven mogen horen: zijn ongeloofelijke haast om op deze wereld te komen. Prematuur weliswaar, op 31 weken dan nog. De baby ligt momenteel op het UZ Brussel en stelt het goed.
Bart De Visscher doet nog eens het verhaal van wat een onwaarschijnlijke donderdag werd voor hem en zijn vrouw. “We zijn nog niet helemaal bekomen”, blaast hij. “Maar we zijn allemaal in orde, da’s het voornaamste.”
Het koppel heeft al een ouder zoontje Tuur, die één jaar oud is. “Bij die bevalling is gewoon het ‘standaard traject’ gevolgd: het water is thuis gebroken, we zijn naar het thuis vertrokken en daar is hij geboren. Donderdagochtend had mijn vrouw al wat last van buikpijnen. Ze ging wat liggen en we waren al aan het twijfelen of we niet naar het ziekenhuis zouden gaan. Om 8.15 uur verloor ze opeens bloed en hebben we meteen beslist om te vertrekken. Vanaf dan is het allemaal heel snel gegaan. Een kwartiertje later zaten we in de auto en was ik aan het bellen met het ziekenhuis. Toen was ze al aan het puffen. Twee minuten later belde het ziekenhuis terug dat ze het niet zou halen en dat ik een ambulance moest bellen.”
Door werken moest Bart ook een andere weg nemen naar het ziekenhuis in Asse. “Het wou juist lukken dat we daardoor net op 100m van de crèche van Infano in Wolvertem zaten toen we de 112 belden. Ik heb mij daar meteen op de parking gezwierd. Onze Tuur gaat daar naartoe en voor Rik is er vanaf volgend jaar een plaatsje gereserveerd. Dat maakt het nog specialer uiteraard.”
Zijn vrouw Yana was intussen al in bevallingsmodus. “Ze had weeën die ze probeerde onder controle te krijgen. Ik heb haar stoel naar beneden gelegd. Bij de 112, waar ze al een gynaecologe mee aan de lijn hadden, zeideb ze van vooral niet te persen en dat de ambulance onderweg was. Maar mijn vrouw maakte duidelijk dat het kindje nu zou komen en dat ze het niet kon tegenhouden. En dan is eigenlijk de vruchtwaterzak en Rik erin er in één keer uitgekomen en ik heb die opgevangen in mijn handen. Hij ademde niet direct maar uiteindelijk toch wel. De vruchtwaterzak zat niet over zijn hoofd en ook de navelstreng zat gelukkig niet rond zijn nek. Ik heb hem da nop de buik van mijn vrouw gelegd met een dekentje zodat hij warm bleef.Op dat moment kwam de eerste ambulance op de parking gedraaid en zijn zij erbij gekomen om te helpen.”
Yana en Rik werden in de ambulance gelegd. “Maar omdat hij prematuur was had hij het moeilijk om zijn temperatuur op peil te houden. Daarom hebben ze beslist om nog een speciale ambulance met een couveuse en een dokter neonatologie te sturen. Vervolgens ging het naar het ziekenhuis van UZ Brussel. Hij had het bij aankomst koud maar alles is er goed mee.”
Ook Yana en Bart stellen het goed. “Maar mentaal zitten we allebei overal en nergens. Het moet nog wat bezinken. Er moet nog veel geregeld worden. De kaartjes en suikerboontjes hadden we bij Tuur geregeld op 35 weken, nu moet alles ineens in orde zijn. Het is druk maar dat is het minste van onze zorgen. Als het maar goed gaat met de kleine…”
Bart kon zijn zoon dus opvangen met zijn eigen handen. “Dat was wel héél apart (lacht). Het is heel snel gegaan. In vier keer persen was het kindje eruit. Om 8.44 uur heb ik gebeld met de 112 en om 8.53 uur had ik hem in mijn handen. Veel heb ik uiteindelijk niet moeten doen. Mijn vrouw heeft al het werk gedaan. Maar het is wel speciaal. De auto is wel nog niet gekuist. En nee, we gaan dat niet zo laten als herinnering (lacht). We zouden wel alle hulpdiensten die ons ondersteund hebben die dag heel hard willen bedanken voor de goede zorgen.”
