Ereburgemeesters begraven dispuut

 

Op de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie werden met Marcel Belgrado (85) en Frans Kerremans (87) twee ereburgemeesters gehuldigd. Ze mochten daarbij het Gulden Boek van de gemeente ondertekenen. Negen jaar geleden was er nog heibel tussen de twee omdat Kerremans zélf zijn ereburgemeesterschap moest aanvragen. “Een gebrek aan respect”, noemde Kerremans het toen. Want toenmalig burgemeester Marcel Belgrado had er niets voor gedaan. Bijna tien jaar later zijn de plooien dus eindelijk gladgestreken.

In de periode 1982 tot 1994 was Kerremans voor de Volksunie 12 jaar lang burgervader in Meise. Belgrado van zijn kant was van begin 2007 tot eind 2012 burgemeester en is nu nog steeds CD&V-gemeenteraadslid. De twee kwamen elkaar in hun politieke loopbaan dus geregeld tegen en dat botste wel eens. Zo ook in 2009.

Toen toonde Kerremans zich zwaar verontwaardigd over het gebrek aan respect vanuit het toenmalige gemeentebestuur, met Belgrado aan het hoofd. «Ik heb voor mijn 12 jaar burgemeesterschap zelf de titel van ereburgemeester moeten aanvragen», klonk het. «Normaal moet dit spontaan vanuit de gemeente zelf komen. Burgemeester Marcel Belgrado heeft mij daarna nog wel gebeld, maar zelf heeft hij er niets voor gedaan.»
Volgens Kerremans was het dan ook duidelijk dat er nog een oude rekening werd vereffend. “Tijdens mijn twee ambtsperiodes werd telkens bestuurd zonder de toenmalige CVP. Heeft dat er iets mee te maken?”

Sindsdien is er nog geen initiatief gekomen om Kerremans op een of andere manier te huldigen. Hij vroeg zelf om het Gulden Boek van de gemeente te mogen tekenen, maar ook daar kwam geen reactie op. Maar daar is nu dus verandering in gekomen. Op de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie werden zopas beide ereburgemeesters gehuldigd. Ze mochten daarbij allebei het Gulden Boek ondertekenen.

“Ik was toen inderdaad een beetje op mijn teen getrapt”, reageert Kerremans nu. “Maar nu is dat van de baan. Ik heb achteraf samen met Marcel een pint gedronken. En we gaan verder geen oude koeien meer uit de gracht halen.”

Het was wel zoon Willy Kerremans, nota bene gevraagd om de illustratie voor Belgrado in het Gulden Boek te verzorgen, die via N-VA het bestuur wist te overtuigen om ook zijn vader de gepaste hulde te bezorgen. “Het feit dat hij werd miskend vanuit politieke hoek heeft hem pijn gedaan”, zegt Willy. “En nu werd hij toch gevierd. Voor een 87-jarige doet het deugd om nog eens in de schijnwerpers te staan. Laat ons nu die kleinzieligheid van de politiek maar definitief begraven.”

“Het was wel degelijk mijn huldiging”, benadrukt Belgrado wel nog fijntjes. “Frans is eigenlijk al jaren ereburgemeester, ik pas sinds vorig najaar. Maar hij had dat Gulden Boek nog niet getekend en N-VA heeft daar nu voor gezorgd. Er zijn destijds inderdaad wat strubbelingen geweest maar dat is voorbij. Maar ik herhaal wel dat ik dat voor mezelf nooit zou aanvragen. Dat ereburgemeesterschap is trouwens een mooie titel maar daarmee is het wel gezegd. Ik heb daarvoor al veel pinten betaald maar ik krijg er verder niet veel voor terug (lacht).”

Populair in editie Vilvoorde-Grimbergen-Meise