Jonathan De Valck (25) heeft er zijn eerste officiële werkweek opzitten. Hij is de jongste schepen ooit in Meise. Voor Marcel Belgrado (83) is het nieuwe er al een tijdje af. Hij zit al sinds 1970 in de gemeentepolitiek.
Tijd voor een dubbelgesprek tussen de ‘benjamin’ en de ‘nestor’ van het schepencollege. “Jonathan is uit het goede politieke hout gesneden”, oordeelt het kennersoog van Belgrado.
Jonathan De Valck, afkomstig uit Meuzegem, kwam in 2013 op zijn 22ste de gemeenteraad binnen. Nu drie jaar later volgt hij Willy Kerremans op met als bevoegdheden Financiën, Mobiliteit, Vlaams karakter en Ontwikkelingssamenwerking.
“Ik ben op mijn 19de lid geworden van N-VA en na een maand of twee was ik al actief in het bestuur”, vertelt hij. “Voordien was ik uiteraard ook al sterk geïnteresseerd in de politiek. Dat ik nu schepen ben, is een ambitie die ik wel ergens koesterde. Al moet ik toegeven dat het allemaal wel iets vroeger is dan verwacht…”
Marcel Belgrado, schepen van Onderwijs, Cultuur en Toerisme, zit er goedkeurend knikkend bij. “Ik kwam in 1970 voor het eerst in de gemeenteraad in Brussegem. Bij de fusie in 1977 werd Oppem echter bij Meise en Wolvertem gevoegd. Ik kreeg toen een vijfde of zesde plaats op de CVP-lijst en raakte verkozen. Ik heb toen meteen ‘onderwijs’ gekregen, en dat is zowat mijn ‘dada’ gebleven tot vandaag.”
Over Jonathan is Marcel alvast zeer positief. “Hij heeft ‘het’ in zich”, klinkt het onomwonden. “En ‘het’, dat is vooral geduld. Het risico dat hij snel ontgoocheld geraakt zoals sommige anderen die jong in de politiek belanden is klein. Ik zie hem een lange politieke carrière maken in Meise en wie weet zelfs hogerop.”
Daar wil Jonathan, die parlementair medewerker is van Inez De Coninck uit Opwijk, nog niet op ingaan. “Alles op zijn tijd”, klinkt het nuchter.
Marcel is nog steeds met evenveel goesting in de weer in zijn gemeente. “Ik kijk vooral uit naar de verwezenlijking van twee projecten. De voltooiing van de muziekacademie in Meise en de bouw van een nieuwe kleuterafdeling in de school in Westrode.”
Voor Jonathan is ‘Mobiliteit’ duidelijk een belangrijke portefeuille. “Ik wil ernaar streven om verkeerssituaties duidelijker te maken. Op sommige plaatsen word je echt overspoeld door verkeersborden. Zo zijn er verschillende punten in Meise. Via kleine projectjes wil ik ook het comfort van fietsers verbeteren en mensen daarmee ook aanzetten om de fiets te nemen.”
Voor Marcel is het verschil met zijn beginjaren groot. “Het is immens… Ik ben een complete computeranalfabeet. Het was pas toen ik burgemeester was dat ik een snelcursus e-mailen heb gekregen (lacht). Ik heb thuis ook nog altijd geen computer. Er zijn zeker voordelen maar ook heel wat nadelen. Zo is het belang van zitdagen aan het verdwijnen. Vroeger kwam iedereen bij jou langs. Je leerde de inwoners op die manier echt kennen. Maar dat persoonlijk contact verdwijnt. Nu sturen ze een e-mail. En daarna nog één als je niet snel genoeg antwoordt… (lacht).”
Jonathan’s visie op politiek voeren is duidelijk. “Ruzie en conflict is niet de manier om iets te bereiken. Resultaat halen is het belangrijkst en dat doe je door samen te werken. Ik zal dus zeker niet de ruziemaker worden in het college.”
Hij beseft dat de weg nog lang is als hij naar collega Marcel kijkt. “Zijn carrière zal moeilijk te evenaren zijn. Het is toch een prestatie dat hij dit na al die jaren nog steeds met zoveel passie en goesting doet. En ook niet onbelangrijk: dat mensen al die jaren op hem zijn blijven stemmen…”
