Grimbergen is een held armer. De Canadese oorlogsveteraan Sidney ‘Sid’ Cole is maandag overleden in rusthuis Heilig Hart. De man, die door de Grimbergenaren zeer graag gezien werd en ‘een van hen’ was geworden in de loop der jaren, werd net geen 101 jaar.
Sid Cole heeft een meer dan bewogen leven achter de rug. Als lid van de Canadian Royal Air Force maakte hij een aantal scharniermomenten van de Tweede Wereldoorlog mee. Daarna bleef hij in Grimbergen ‘plakken’, trouwde en ging er nooit meer helemaal weg. Hij stond er dan ook op dat de viering van zijn 100ste verjaardag vorig jaar in Grimbergen plaatsvond: samen met de familie maar ook met zijn vrienden en buren die hij al decennia lang kent.
Dat Sidney Cole wel wat heeft meegemaakt in zijn leven is een understatement. Hij was tijdens de Tweede Wereldoorlog op weg om Spitfire-piloot te worden maar daar staken de Japanners een stokje voor. “Tijdens mijn pilootopleiding in 1941 werd Pearl Harbor aangevallen. Meteen werd mijn opleiding onderbroken en moest ik naar ginder. Weg was mijn droom”, vertelde hij vorig jaar.
Daarna ging het richting Europa. Via Engeland kwam hij zeven dagen na D-day in Normandië aan. Toen hij in Evere gelegerd was, leerde hij op oudejaarsavond 1944 zijn toekomstige Grimbergse vrouw Yvonne De Raedemaeker kennen in restaurant Le Metier in de Nieuwstraat. “We dansten er toen op het nummer ‘We will meet again’ van Vera Lynn.” Sid sprak geen Nederlands en Yvonne geen Engels maar de jonge verliefdheid oversteeg dat allemaal.
Echt lang genieten, kon Sid niet van de prille romance. Op 1 januari 1945 werd de basis in Evere aangevallen. Zeker veertig Spitfires en andere toestellen werden vernield en er vielen heel wat doden. Sid kwam er levend vanaf maar het drama liet een diepe indruk na. Via omzwervingen langs Arnhem en Hamburg en een verplichte terugkeer naar Canada kwam Sid terug naar ‘zijn’ Yvonne in Grimbergen en vestigde er zich met zijn latere vrouw. Later was hij onder meer nog jarenlang chauffeur van de Amerikaanse ambassadeur.
Ondanks dat zijn vrouw al twintig jaar geleden stierf, heeft hij Grimbergen nooit achter zich gelaten. Hij woonde daarna verschillende jaren in Grimbergen en de voorbije jaren met zijn dochter afwisselend in Grimbergen en Canada. Het aantal ceremonies en herdenkingen waar hij werd voor uitgenodigd, namen nog elk jaar toe nu de laatste oud-strijders stilaan verdwijnen. Ook vorig jaar bij de grote herdenking in Normandië was hij een prominente gast. Over de oorlog zelf praatte hij nochtans niet vaak.
De gezondheid van Sid, die in zijn leven nooit ziek was, kreeg een knauw nadat hij twee keer kort na mekaar ten val kwam. Het voorbije jaar werd hij opgenomen in het woon-zorgcentrum Heilig Hart in Grimbergen. Daar is hij maandag overleden.
Burgemeester Chris Selleslagh (Open VLD) spreekt van ‘een groot verlies’. “Sid was een stuk van Grimbergen geworden na al die jaren. We verliezen een opmerkelijke man.”
