In het OLV Ziekenhuis in Asse overleed maandag Frans Goossens, een van de laatste grote volksfiguren van Asse-centrum. Hij werd 87. Met ‘Den Bleu’ of ‘Bleuken’, zoals iedereen hem kende, verdwijnt een grote brok naoorlogse geschiedenis in Asse.
Muzikant, auteur, conferencier, toneelacteur, verteller, heemkundige, niets was Frans Goossens vreemd. Zo had hij decennialang grote verdiensten bij toneel Vrij en Blij, de fanfare De Lustige Sloebers en – van 1947 tot 2012 – als slagwerker bij zijn geliefde harmonie Sint-Cecilia, die hij steeds trouw bleef in goede en slechte tijden. Hij was ook vele decennia ondervoorzitter van de harmonie, naast zijn goede vriend en voorzitter Fons Vastersavendts.
Samen met Lode Pletinckx en René De Rop was hij al vanaf de jaren ’60 de grote protagonist van het documenteren van het Asses dialect, het Assese dorps- en volksleven en de vele kleurrijke Assese dorpsfiguren. Dat gebeurde via talloze bonte avonden en resulteerde ook in een tiental boeken van zijn hand, meestal historische wordingsverhalen van de verenigingen waarin hij actief was. Zijn laatste boek, ‘Gedenk dat gij van As’ zijt’, verscheen in 2009.
Ook politiek was Goossens altijd ‘nen blauwen’, maar hoewel hij even gemeenteraadslid was (van 1971 tot 1976), was hij nooit een politicus pur sang. Zijn echtgenote, steun en toeverlaat Alberta Van Roy, afkomstig van Terlinden, leerde hij destijds kennen in ’t Groot Hotel. Ze waren 64 jaar getrouwd.
Professioneel werkte Frans bij het Planbureau, terwijl Alberta 35 jaar kokkin was in het Koninklijk Atheneum van Asse. Frans en Alberta hebben twee dochters en drie kleinkinderen.
