Alsof het verlies van haar zoon nog niet volstaat, moet Henny Huyberechts alweer een bittere pil slikken. De persoonlijke gedenkplaat voor Aaron Van Eeckhout, die aan de oevers van het kanaal staat waarin hij verongelukte, is sinds vorige week verdwenen. “Zo goed als zeker gestolen want de Vlaamse Waterweg noch de stad weten van iets”, zucht Henny. “Dit is opnieuw zeer pijnlijk. Ik hoop dat de dader zijn ‘poten’ eraf vallen.”
Aaron Van Eeckhout verongelukte op 8 augustus 2010. “Hij was iets gaan drinken en had een vriend rond 3 uur thuis afgezet”, vertelt mama Henny Huyberechts. “Langs het kanaal is hij dan naar huis gereden maar daar is hij dus nooit aangekomen.”
Aaron was ook twee dagen lang vermist. “Omdat de politie geen spoor vond, hebben we zelf heel de weg nog eens afgelegd die hij gedaan had. En zo hebben we de bandensporen in de graskant gevonden. De wagen is dan op die plek uit het water gehaald. Wat er precies gebeurd is, gaan we nooit weten maar het is duidelijk dat hij in slaap is gevallen. Er zijn ook geen remsporen gevonden.”
Kort daarop werd de persoonlijke gedenkplaat op de oever geplaatst. “Het kwam via zijn nichtjes. Een van zijn vrienden had het gemaakt. Zijn naam, geboorte- en sterfdatum waren erin gegraveerd net als de tekst ‘In loving memory of Aaron’.
Sinds vorige week is het bord echter verdwenen. “Mijn zus die bij Caterpillar werkt, had het opgemerkt. In het weekend ben ik zelf gaan kijken en heb ik het met mijn eigen ogen kunnen vaststellen.”
Dat het bord gestolen is, leidt intussen geen twijfel meer. “Ik heb al contact opgenomen met de Vlaamse Waterweg. Ze hadden me al eens gebeld omdat daar een fietssnelweg zou komen en het SAVE-bord dus naar de andere kant van de weg moet verplaatst worden. Zij waren toen heel beleefd dus het leek me al onwaarschijnlijk. Ze hebben me dan ook op het hart gedrukt dat ze zoiets niet zouden doen.”
“Wat bezielt zo iemand?”, vraag ik mij af. “Blijf er gewoon af. Het is al erg genoeg. Ik kan mij ook niet inbeelden dat het bord op zich iets waard is om bijvoorbeeld te verkopen. Het is gewoon een soort roestvrij metaal. Ik hoop dat de ‘dader’ zijn poten eraf vallen want dit is puur vandalisme. Er loopt wat rond… Ik heb al veel reacties gekregen van mensen die het schandalig vinden. Ook op begraafplaatsen wordt veel gestolen. Vroeger hebben we op die plek ook twee keer een foto van hem geplaatst. Die is ook twee keer verdwenen. Weggevlogen door weer en wind of ook gestolen, dat weet ik niet.”
“Het zet mij aan het denken in die zin dat ik niet weet of ik er nog een nieuw gedenkteken ga plaatsen. Ik hou mijn herinneringen aan hem liever thuis waar ik ze elke dag zie dan het risico te lopen dat ze opnieuw gepikt worden. Dit verlies slijt ook niet. Het is iets dat je altijd met je blijft meedragen.”
