Gaynia Osmanova, het 15-jarig meisje dat lijdt aan een zware spierziekte, is vol goede moed aan de derde graad begonnen op het Koninklijk Atheneum. Mét een busje dat haar komt ophalen. De inzamelactie van vorig jaar heeft dan ook zijn vruchten afgeworpen. Er is genoeg geld opgehaald om haar de komende twee jaar naar en van de school te vervoeren. Bedoeling is wel om het fonds te blijven spijzen, zodat andere leerlingen die hulpbehoevend zijn er ook gebruik van kunnen maken.
Gaynia Osmanova lijdt aan een ongeneeslijke spierziekte en pendelde tot eind vorig schooljaar dagelijks, vergezeld van haar mama, met een lijnbus van Laken naar Grimbergen. Na school stapte ze opnieuw de bus op richting de Brusselse gemeente.
“Maar die trip werd steeds moeilijker”, legt Andy Decae, leraar in het Atheneum uit. “En het zal alleen maar erger worden, want haar spieren en zenuwen sterven langzaam af. Vandaag stapt ze nog met een rollator, maar in de toekomst zal ze jammer genoeg in een rolstoel belanden. Door dit alles wilde de Gaynia’s moeder haar dochter vanaf dit schooljaar naar een school in Laken sturen, maar dat zag het meisje zelf niet zitten.”
Ook de leerkrachten en de leerlingen wilden Gaynia absoluut op het Atheneum houden. Dat kon enkel door een privébusje van DAV (Dienst Aangepast Vervoer, red.) in te leggen. Daarmee zou Gaynia dagelijks thuis opgehaald en afgezet worden. Aangezien de huur van zo’n busje al snel ruim 2.000 euro per schooljaar kost, werd met allerlei acties gestart.
Zo verkochten de leerlingen buttons aan drie euro per stuk. Ze slaagden er zelfs in enkele voetballers van Anderlecht met het kleinood te laten pronken. Er werden ook wafels verkocht en een lesmarathon georganiseerd. Ook een aantal spelers en de trainer van KV Mechelen kwamen langs en ook BV’s zoals onder meer sportjournalist Ruben Van Gucht en weervrouw Jill Peeters schaarden zich achter het project.
De inzamelactie was een enorm succes en dus zit Gaynia nu gewoon in het vijfde leerjaar van het Koninklijk Atheneum te blinken. “Ik ben zo blij dat ik bij mijn vriendinnen en klasgenoten kan blijven”, glundert Gaynia. “Ze wilden mij niet achterlaten. Het is ongelooflijk dat ze dit voor mij gedaan hebben. Ook de directie en de leerkrachten ben ik enorm dankbaar voor alle steun. Vroeger was ik 40 minuten onderweg met de bus, nu nog nog maar 20 minuten. Het busje moet veel minder stoppen en het is ook een kortere weg.”
“We zijn enorm tevreden dat we haar hier hebben kunnen houden”, vervolgt Andy Decae. “Er is een voldoende mooi bedrag opgehaald zodat ze ook de komende twee schooljaren zeker nog met het busje kan vervoerd worden. Bedoeling is wel om de kas te blijven spijzen met allerlei acties zodat we ook andere leerlingen die eventueel hulpbehoevend zijn op dezelfde manier kunnen helpen.”
