De leeftijd heeft geen vat op Jozef Aerts. De man werd dan ook zopas door de gemeente in de bloemen gezet als āsportieve seniorā. De drijvende kracht achter judoclub Mansio, die hij 44 jaar geleden oprichtte, zie je vandaag op zijn 83 jaar nog 15 uur per week op de tatami.
Om zijn conditie op peil te houden zwemt hij minstens 2 maal per week zijn kilometer crawl, en dagelijks doet hij nog honderd sitĀupsā¦ ‘Stoppen? Daar denk ik nog niet aan’, lacht Jozef.
Zoals ieder jaar vierde de sportraad van Meise zijn kampioenen. Dit jaar werd ook de sportieve senior in de bloemen gezet. Jozef Aerts is dan ook geen alledaagse senior. Hij startte in 1954 met zijn eerste judolessen bij de toenmalige rijkswacht in Elsene. ‘Zes jaar later werd ik aangesteld als judoleraar bij de rijkswacht in Etterbeek’, vertelt Jozef. ‘Daar gaf ik tien jaar lang opleiding in judo en zelfverdediging.’
In 1970 startte Aerts dan met enkele judovrienden judoclub Mansio in Meise. Alles samen is hij dit jaar 60 jaar judoka waarvan 54 jaar judoleraar. ‘Honderden leerlingen heb ik onder mijn hoede gehad. En vandaag komen sommige van hen zich al regelmatig met hun kinderen of kleinkinderen aanmelden in de judoclub.
En dat is allemaal nog maar het topje van de ijsberg. ‘Als kinesitherapeut, verzorger stond ik 25 jaar ten dienste van de Belgische Judobond en het Olympisch ComitĆ©. Ik heb er vijf Olympische Spelen en 30 Europese kampioenschappen, 15 wereldkampioenschappen en meer dan 100 internationale judostages opzitten.’
Hij was ook 20 keer afgevaardigde samen met de nationale ploeg in Japan voor de deelname aan verschillende internationale judostages.Ā ‘Het was een gouden tijdperk van de Belgische judo. Onze judoka’s ijverden met de beste vanĀ Europa zelfs met de beste van de wereld’, herinnert Jozef zich.Ā
‘Oversenior’
Jozef is uiteraard opgetogen met de prijs. ‘Het is inderdaad een mooie erkenning. Ik ben eigenlijk zelfs al geen senior meer. Meer al een āoverseniorā. Maar ik moet zeggen dat ik die 83 jaar toch nog goed overleefd hebā¦(lacht)’
Vandaag zie je hem wekelijks nog 15 uur per week op de tatami in de Sportschuur in Wolvertem. ‘Tijdens het weekend begeleid ik de wedstrijdjudoka’s naar de verschillende tornooien. Om mijn conditie op peil te houden zwem ik minstens 2 maal per week een kilometer crawl, en dagelijks doe ik aan kracht en weerstandstraining met honderd sitĀups.’
Geheimen zijn er niet volgens Aerts. ‘Ik heb het evenwicht gevonden in mijn dagelijkse oefeningen en de filosofie en discipline van de Japanse sport. Ik ervaar mijn sport als een positieve energie. Het blijft mij boeien.’
Reorganisatie
‘Ik denk dan ook nog helemaal niet aan stoppen. Er was wel een reorganisatie van de judoclub. Ik wil zeker nog verantwoordelijkheid op mij nemen maar het is geen gezonde situatie als alles op mijn schouders rust. Als ik mogen iets tegenkom, dan kom je als club in de problemen.’
‘Vandaar dat we een nieuwe penningmeester en een nieuwe secretaris hebben. Mansio is na Leuven de grootste judoclub in Vlaams-Brabant. En dat voor toch maar een kleine gemeente. Judo leeft nog in Meise en daar ben ik best fier op.’
