Jentel van Rijn (23) uit Wolvertem heeft zopas de fameuze ‘Marathon des Sables’ uitgelopen. En hoe… De jongeman werd 27ste op 920 deelnemers. Met zijn prestatie in temperaturen tot 45 graden zamelde hij tegelijk ook geld in voor een goed doel ter ere van zijn vriend Noah, die in 2015 verongelukte in Haacht.
Voor wie niet bekend is met de ‘Marathon des Sables’: de wedstrijd van 256 kilometer over zes dagen in de slopende hitte van de Marokkaanse woestijn wordt algemeen beschouwd als de zwaarste voettochten ter wereld. Ook BV Tom Waes waagde er zich op een blauwe maandag al eens aan in het tv-programma ‘Tomtesterom’.
En nu dus ook Jentel van Rijn. De 23-jarige woont in Wolvertem maar is afkomstig uit Perk. Hij gaf bij zijn eerste deelname meteen zijn visitekaartje af. Van gewoon meelopen was geen sprake. “Het ging inderdaad beter dan verwacht. De vorm was goed”, lacht hij. “Ik was als jongste Belg 27ste in het algemene klassement en 8ste in mijn leeftijdscategorie. De dubbele marathon van 85,5 km was de zwaarste etappe. Daar werden we ook nog eens geconfronteerd met temperaturen tot 45 graden.”
Opmerkelijk: Jentel begon pas anderhalf jaar geleden intensief te lopen. “Ik heb altijd gevoetbald maar nooit aan atletiekwedstrijden deelgenomen. Maar ik heb mij goed voorbereid. In mei heb ik beslist om deel te nemen en sindsdien heb ik hier hard naartoe gewerkt. Ik ben op hoogte gaan trainen in Chamonix en in het Monte Rosa-gebergte. Afgelopen zomer heb ik ook nog de Mont Blanc beklommen. Ook op de hitte had ik mij voorbereid. Zo ging ik na de training 20 minuten in een sauna van 85 graden zitten en dat zes dagen aan een stuk. Zo simuleer je enigszins de omstandigheden in de woestijn zodat je daar enigszins aan gewoon geraakt en niet in hitteshock gaat.”
Van de wedstrijd zelf heeft Jentel ook volop kunnen genieten. “Ik ben redelijk competitief van mezelf. Ik was dus ook aan het genieten van het feit dat het zo goed ging . Maar uiteraard gaf het feit dat je kon lopen in het midden van die majestueuze zandvlakten ook een kick. Af en toe is het ook wel afzien. Je krijgt toch wel eens een klop van de hamer. Maar dan leg je u even neer en kijk je naar de sterren (lacht). Ook van de blaren heb ik wel fameuze last gehad.”
De deelnemers aan de woestijnmarathon zijn ook nog eens zelfvoorzienend. Dat wil zeggen dat ze een rugzak van negen kilo meesleuren. “Al uw eten en slaapgerief moet mee. Ik stond op een dieet van ‘s ochtends muesli, ‘s middags macaroni en ‘s avonds pasta. Tijdens het lopen waren da sportsnacks en zouttabletten. ‘s Avonds kwam je dan afgepeigerd aan in een bescheiden tentenkamp. Een doek op twee houten palen eigenlijk en daaronder kon je uw matje uitrollen (lacht).”
Jentel haalde met zijn exploot ook nog eens liefst 12.339 euro sponsorgeld op voor het goede doel ter ere van zijn overleden vriend Noah. “Hij werd op 21 augustus 2015 op de Stationsstraat in Haacht met zijn fiets omvergereden door iemand die te veel gedronken had. Noah was op slag dood. Hij was amper 16… Ik zat samen met Noah mij in de klas op Don Bosco in Haacht en we speelden ook voetbal samen. Omdat hij heel erg verzot was op voetbal én Zuid-Afrika heeft zijn papa Johan daarna de ‘Football Academy Noah (FAN)’ opgericht. Daar ondersteunen we minderbedeelde kinderen in hun voetbaltalentontwikkeling. Ik organiseer hiervoor ook al jaren een fanloop in Perk. Om Noah’s spirit verder te zetten heb ik eigenlijk ook aan deze ‘Marathon des Sables’ deelgenomen. Zijn motto was namelijk altijd ‘Do what you want to do’. ‘Doe wat je graag doet. Ga ervoor mannen’, zei hij altijd. En bij deze heb ik dat gedaan.”
Een nieuw doel heeft Jentel nog niet maar dat hij nog aan ultralopen zal deelnemen staat vast. “Ik zit nog met honger”, knipoogt hij.
