De nieuwe binnentuin helpt de cliënten van zorginstelling PZ Sint-Alexius bij hun genezingsproces én versterkt het landschap in Grimbergen. De tuin werd gerealiseerd door Regionaal Landschap Brabantse Kouters (RLBK) met subsidies van het Agentschap voor Natuur en Bos.
Een robuuste, aards aanvoelende bank met kabbelend water verwelkomt bezoekers in de nieuwe stiltetuin. ‘Ont-moet-tuin’ staat er frontaal in gegraveerd. In deze stiltetuin moet namelijk niets; hij biedt vooral kansen tot ontmoeten. Bovenop dit houten waterelement liggen twee steentjes, ze veranderen regelmatig van plek en vaak ligt er een bloempje in geklemd, met de voetjes in het water. ‘Als het verslenst is, halen we het bloemetje weg. Maar de steentjes laten we liggen, ze mogen deze tuin net gebruiken’, legt tuin- en asinotherapeute Leen Larminier uit. Psychomotorisch therapeut Fanny Peeters vult aan: ‘De vele geuren, de kleurrijke planten, de kruidenweide, het kabbelende water, … Door de natuur volop te beleven en zintuigen te laten gebruiken, halen we onze cliënten uit hun gedachtenstroom. De stiltetuin brengt hen terug naar het hier en nu.’
Het Psychiatrisch Ziekenhuis Sint-Alexius heeft een jarenlange traditie met tuintherapie. Cliënten werken er in de moestuin, beheren de bloemenweide, verzorgen en wandelen met de ezels (asinotherapie) of genieten gewoon van het buiten zijn. ‘Studies tonen aan dat tijd doorbrengen in de natuur stress kan verminderen, angst en depressieve symptomen kan verlichten, en het algehele welzijn kan verbeteren’, bevestigt directeur Bart Goossens.
In 2010 kruisten de wegen van Regionaal Landschap Brabantse Kouters en Psychiatrisch Ziekenhuis Sint-Alexius voor het eerst. Het honderd jaar oude landschapspark had nood aan een nieuwe structuur. Het ziekenhuis liet zich begeleiden door RLBK om via een globale herinrichting niet alleen de parktuin te laten herleven, maar deze ook te laten aansluiten op het omgevende landschap met prachtige vergezicht op de kouters en Grimbergse basiliek. Hagen en houtkanten werden aangeplant. Later volgden nog een bloemenweide, een hoogstamboomgaard en ingrepen aan de knotbomen en de mooie dreef van inlandse eik.
‘Allemaal ingrepen die de aansluiting van het domein op de omliggende Potaardekouter en de Maalbeekvallei in haar geheel versterken. De ingrepen sluiten mooi aan bij de landschapsvisie van het Strategisch Project Groene Noordrand’, legt landschapsontwerper Wim Solie van Regionaal Landschap Brabantse Kouters uit.
